Bij Jan Verduin (nu Van Vliet) werd stof gehaald. M'n vader maalde, m'n moeder zat te naaien op de naaimachine en dan zat m'n vader uit een boek voor te lezen, want hij kon zo verschrikkelijk goed voorlezen. Wij als kinderen lagen er in bed naar te luisteren, de molen maar draaien en schudden. We lagen net zo lang te luisteren tot we in slaap vielen. M'n moeder zat zo wel eens tot drie of vier uur in de nacht te werken. Voor mijn moeder was er maar één ding belangrijk: schoon en heel. Dat wil zeggen, je lichaam moest schoon zijn en je kleren heel. Daar streefde ze naar. M'n moeder was altijd blij en haar hele geest bracht mee dat ze 't nooit opgaf, 'n Sterk mens. Ze woog niet meer dan honderd pond in die tijd. Als ze naar de kerk ging en de mensen zagen dat ze in verwachting was zeiden ze: "Nou haalt ze het wel niet denk ik. Ik geloof niet dat Nel deuze reis nog haalt". Maar Nel haalde alle reizen, ze kwam overal deur. 't Was een bar gezellig vrouwtje. Later in de Hoogegeest kwamen we met vrienden, alles en iedereen mocht in huis. Je kon alle verhalen aan haar kwijt. Ze hield evengoed de touwtjes in handen. Vroeger hadden we het heel gezellig met elkaar. Vooral toen m'n zusters ouder werden en te werk gingen hadden ze thuis veel te vertellen. De mensen stonden vroeger vaak voor elkaar klaar. Dat heeft m'n moeder nog heel lang volgehouden. Als er bij de buren een kindje geboren was ging m'n moeder met 'n buideltje kleren onder haar schort om te helpen. Wat in de omgeving was hielp ze. Zij is ook geholpen als 't nodig was. Verderop stond nog een molentje van Gerrit Leyen, dat is later gesloopt. Daar woonde Betje Korver en die was op de hoogte van een komende geboorte. Vanuit de molen werd een sein gegeven als het tijd was. Dan kwam Betje helpen. Molens zijn hele trekkerige dingen, er loopt water onderdoor. In dat opzicht was het niet gezellig. We hadden een trechterkachel, daar werden hout en kolen in gestookt. De schoorsteen ging van het woonvertrek door het slaapvertrek naar boven. Daarboven was een rookzolder en daar kwam de schoorsteen op uit. De raampjes stonden er tegen elkaar open, zodat de rook eruit trok. M'n moeder was altijd bang 8

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 1989 | | pagina 8