8
Ik ging in Marken-Binnen voor 't eerst naar school. Het was een klein dorp.
Er waren geen andere kinderen in de eerste klas dus moest ik naar de tweede en
dat is goed gegaan. Toen ik nog maar zeven jaar was verhuisden we naar de Woude
naar de boerderij van diezelfde oom en tante. Ik moest toen in de Kogerpolder
naar school en ging weer 'n klas terug. We moesten lopen naar school. Zolang ik
weet hebben we een pontje gehadtrekken met 'n klos. 't Was een diepe schuit en
als de groenteboer met z 'n ket en kar van 't pontje kwam ging dat niet zo best.
M'n moeder is nog op de Woude naar school geweest, 't Gebouw staat er nog.
Vóór ze naar de Purmer ging woonde ze hier. In de boerderij waar ze woonde is
nog een eerste steen van Schellinger; dus van m'n moeders kant komt m'n voorge
slacht uit de Woude.
M'n vader was een goeie manmaar streng en altijd met z'n bedrijf bezig.
Toen ik twaalf was moest ik op een draf uit school vandaan om te melken met m'n
zuster Pietje. Alles was vaarland. We roeiden met z'n tweeën met 'n schuitje, de
melkbussen mee. We hadden ook een praam waar zes koeien op konden als ze naar de
stal moesten of weer naar 't land. M'n vader had dertig koeienhij was een
grotige boer.
Toen ik jong was woonden er op de Stierop vier gezinnen en er was 'n
winkeltje van een weduwvrouw. Ze had een ongelukkige dochter. Eén keer in de
week kwam ze met haar dochter door de vaarsloot met 'n bootje hier naar toe met
puntzakjes suiker en bonen en erwten. Be mensen hadden toen nog niet zoveel
nodig. We noemden haar "jattebuur"Hoe ze aan die naam kwam weet ik niet. In
een ark die op de kant was getrokken woonden "Arke Jaap" en "Arke Maartje".
M'n vader ging één keer in de week naar Purmerend en elke vrijdag naar
Alkmaar. We maakten zelf kaas die op de kaasmarkt werd verkocht. Be kaas werd
netjes op de bakwagen gestapeld en dan een kleedje erover. Ik mocht het paard
halen om in te spannen. Op een keer ging m'n vader met zes-en-zestig kazen naar
Alkmaar en kwam met drie-en-dertig gulden thuis. Hij heeft wel eens gezegd: "Ik
wou wel dat ik op m'n blote knieën naar de Purmer mocht kruipen". Dit is oud
