had, verwonderden wij er ons over dat het mogelijk was om op twee zo verschil
lende plaatsen in de wereld twee mensen te ontmoeten die dezelfde schipbreuk
geleden hadden.
Later zou ik nog eens een derde man ontmoeten van dat schip op een wel heel
afgelegen deel van onze aarde. In 1939 stevende ik op de Far-ör-eilanden af en
toen we met een stevige bries voor Thorhavn arriveerden, seinde ik om een loods.
Na enig wachten kwam er een open bootje naar buiten puffen, waaruit een oude man
kwam, die bij ons aan boord krabbeldeHij bracht ons keurig binnen en toen we
al gemeerd lagen, nodigde ik hem in mijn hut voor een borrel. Toen hij ontdekte
dat ik een Hollander was raakte hij aan het vertellen. In zijn jonge jaren had
hij nog aan boord van een Hollands schip gevaren. Als stuurman! Op een kleine
zeilkotter van Zaandam uit met levende paling op Londen. Toen ik hem vóór was
met de rest van het verhaal scheelde het niet veel of hij was in zijn borrel
gestikt! Hoewel ik nu drie mensen hetzelfde verhaal had horen vertellen wist ik
toch het hele verhaal niet en het was ook moeilijk te achterhalen. Hoe heette
dat schip bijvoorbeeld? Maar een mens moet geluk hebben! In 1974 ontmoette ik de
heer J. Dil uit Zaandam. Hij gaf me het adres van de heer T. Dil uit Akersloot
Op het bedrijf van de heer T. Dil ontmoette ik nog een broer van W. Dil, die
destijds de schipbreuk had meegemaakt. Toen had ik de ontbrekende gegevens te
pakken. Het schip was de "Vriendschap 1", een zeewaardige kotter en het was in
1892 vergaan.
(Wordt vervolgd) A. van Elburg-ter Horst
40
