in de keuke op 'n stoel teuge 't skot zitte mit z'n hiene op 'n triem, z'n elle
hoge op z'n kniese en z'n hoofd in z'n hande. As je main vrageTrijn, zaid'ie
ik kon de koors wel es hewwe. Nou Wullem, zaid'ik, den mot je nee bed. En dat
dee ie, hai was er den ok bot an toe en ik was niet gerust over 'um en deerom
liep ik effies nee Dokterdie was binnen, dat daide bezonderhai kwam sebiet
nee Wullem kaike en Wullem most in bed blaive en Dokter zou 'n drankie lete
brenge; drie lepels daags most ie er van inneme. Wullem vond 't zukke smerige
kruiedat ie er van most kore; maar géve dat ze deeë'. Hai most er boos van
zwete en woenesdag was ie al puur vlug, guster weer op de bien en van ochund
zaid'ie: Trijn, ik gaan weer an de veert, kommende week dinnesdag is er skouw
in Binnegeeste en ik hew met Tewis ofsproke dat ik dat sloatje tusse die twei
stikkies land van 'um nog 'n bietje zei opgnappeda's net 'n klussie om mee
te beginne.
Nou Trijn, miende Neel, as 'um dat maar niet te gortig valt, haine is
Zweer werk. Dat hew ik em ok al voorhouwezai Trijn, maar, je ivete, Wullem is
altaid 'n poestig kereltje wees en hai leet z'n aige slecht rede.... en zoan-
doende. Toe de vrullie an de koffie zate vroeg Neel: Weer is Zus? Die doetzai
Trijn, effies 'n booskippie voor me in de buurt; ze haalt wat roakvlais bai de
slager. Je zelle wel denke: nou, nou 't ken niet op, die Trijn laikt wel betoe
terd. Maar 'n nuuwbakke fransie mit 'n likkie butter en 'n plakkie roakvlais
deer is Wullem wild op as ie wat ziekig is; drie vurreljaars lede hew ik 't ok
es voorum kochtZo, zai Neel, den hew je al puur wil van je klaine maidal
booskippie doen, ze is ommers nag mar effies vaif? Ja, antwoordde Trijn, maar
ze roit krek op der vader: klain maar dapper. Ik hew der m'n knippie meegeve
mit zeuven stuiver der in en 'n briefie weer 't op steet; dat zei best in order
kommeMaar 't liep heel aars of. Deer kwam Zus an, dranzend van hew ik jou
deer. Maid, zai moeder, skai uit met dat gepeeuwwat is er beurdhew je 't
knippie strooid? Zus skudde der hoofd en toe kwam bai stikkies en bietjes 't
verhaal hoe ze op de Kerkedaik achter de bome was gaan lope en hou ze toe strof
9