feld was over 'n boomwortel en hou toe 't knippie uit der hand valle was ...in
de sloat. Je wazze 'n hufter, zai moeder, en vroeg: was 't 'n slim dikke wortel
en was 't al vlak bai de Buurt? Zus knikte. Den wete ik wel weer 't beurd is,
miende moeder, ik ken die wortel wel, die zat deer ok al toen ik nag skool-loper
was; en de sloat is deer vlook en vader zei mit de hark't er best uithale kenne;
't zou aars zonde we ze van de zeuven stuiver, 't knippie was maar 'n oud bel; en
hier binne van nuuwe zeuve stuiver in 'n stikkie pepier, hier, ik douw 't in 't
diezikkie van je boezeltje en zeg maar dat 't voor roakvlais is en nou niet nag
es zo stoetelig wezel
En zo gong Zus voor de tweide keer op stap; buurvrouw nam afskaid en
Trijn- wat had die Neel weer kiest, miende ze- gong an der werk, water overhange
erpels opzette en 't was al temet middag. Deer kwam Zus al weerom mit der pakkie
roakvlaisder lag 'n skaiffie worst boveop. Das voor jou Zus, voor de booskip
zai moeder. Net kwam broer Jan uit skool en toe ie z'n Zussie zoa in der plakkie
worst zag smikkelezaid'ie: mag ik ok 'n stikkie? Jan knorde moeder, je magge
niet gnokkedat laikt lilluk, hier hew jai 'n brokkie bollekoekdat het buur
vrouw legge letedie wou allicht 's ochus vroeg al achter de alderhande zitte.
Deer komt vader anriep Jan, nag mit z'n mond vol koek, wat loapt ie lenig
(langzaam). Wullem brocht z'n gereedskip nee 't boet jeslofte langs 't street-
je nee de keukedeur en toe ie z'n hutte in 't hossie uit deezaid'ie Nei Trijn
't wil nag helegaar niet, ik bin loof en warm worre en m'n reg doet vermepte
zeer; maar Tewis zei nou van 't Polderbestuur gien knorre kraigewat zat er 'n
proest in dat sloatje. Maar Wullem most van nuuws of an nee bed: Dokter bromde
va zellef slim op 'urn en pas veertien dage leter viste Wullem miet de hark 't
knippie mit de zeuve stuiver uit de sloat; 't lei krek op 't plaasie zo as moe
der al docht had.
Het dialect kent dezelfde zangerige en wat hoge toon, eigen aan de ve
le andere Noordhollandse dialecten. Het is juist die toon, die voor elke tongval
kenmerkend is en die door buitenstaanders nooit geheel is weer te geven. Toch
10