was vroeger een kleine slagerij en toen Steven nog klein was, verhuisde het ge
zin daarheen en kon vader zijn beroep wat beter uitvoeren, want daar stond een
groot hakblok en daar waren weegschalen. Maar lang heeft dat niet geduurd, het
krengenslachten werd verboden en het gezin verhuisde weer naar de MeerwegDaar
bleven ze wonen met naast ihen opie1 GlijnisStevens oma. Hij kwam vaak bij
haar, maar oma had het niet best. Steven kan zich herinneren dat ze nooit meer
dan drie gulden had en daar moest dan nog één gulden huur af. Soms kreeg ze wat
van 't armenbestuurbakker de Jong, die op de Buurt woonde waar nu de familie
de Haas woont, bracht wel eens wat kadetjes of een half groffie' en de brand
stof fenboer van 't StetSpeelman, bracht wel eens een half mud eierkolen. Dirk
Dilde vader van Teun zei af en toe; "Steven kom eens", en dan maakte hij een
botje schoon, "voor opie Glijnis". Zo ging dat in het Akersloot van toen.
Als kind was Steven al niet van het erf van de firma Dil weg te slaan,
om half vier als de school uit ging kreeg hij een boterham van zijn moeder en
dan naar Dil, kippen en eenden voeren en kattekwaad uithalen. In april 1927
werd alles anders, toen moest hij van school en werk zoeken. Moeder zei, "Ga
maar eens naar Jacob Blokker aan de Waterzijde t misschien heeft die wel werk.
Steven ging met lood in zijn schoenenHet was mooi weer en Blokker lag op het
land tussen de ranonkels te wieden. "Ik zei, Blokkerhè je nog werk voor me?"
Maar ik zag als de dood op tegen dat werk op 't land, want ik had zo'n hekel
aan zand tussen m'n nagels!" Nou, Blokker had geen werk en Steven was 'blijd'
want het erf van Dil had een magische aantrekkingkracht op hem en tot z 'n gro
te geluk hadden ze bij Dil wel werk voor hem. "Al zal je de huur maar verdie
nen" had moeder gezegd. Dat lukte niet helemaal, want Steven kreeg f 2,25 en
de huur was f 2,50.
De familie Dil had wel honderd eenden en een paar honderd kippen, die
werden zo'n beetje door iedereen verzorgdDe een gaf ze voer en de ander maak
te de bakken schoon. Maar er kwam wat meer werk in de visserij en toen werd
dat werk aan die eenden en kippen een beetje te veel. Daarvoor moest Steven in
