de namen en leeftijden staan van de jaagknechten met de handtekening van J.Groot, jaagbaas, eronder. En weet u dat onze huidige oudste inwoonster Duifje Leekdaar vroeger gewerkt heeft? Zij mocht op 8 december haar 95ste verjaardag vieren. In de jonge jaren van Duifje was het zo, dat je zodra je van school kwam direct melken moest leren of een dienstje nemen. Doorleren was er in die tijd niet bij, omdat het niet te betalen was voor gewone men sen.Er was amper te eten, laat staan geld voor dat soort dingen.Daarom moest Duifje een betrekking zoeken en kwam ze op een gegeven moment terecht bij Matthijs Groot aan de Blokkerweg in de Schermerwaar ze drie jaar met ple zier heeft gewerkt. Ja mensen, onze Duif was soms een donderstien! Grappen uithalen met de jonge knecht en ga zo maar door. Op een dag was het zulk warm weer dat de mussen dood van het dak vielen. Bij iedereen liep het zweet van het hoofd en toen haalde Duif een streek uit. Ze haalde een ketel gloeiend heet water van het vuur en gooide het in een grote bak. Dat moest heel voor zichtig gebeuren, want anders zou ze zich de handen branden. Daarna ging ze op zoek naar de knecht en na een lange tijd zoeken vond ze hem eindelijk. Ze riep"Hee Jan, kom es hier!" Jan liep naar haar toe en Duif zei:"Noh Jan,nou moet je toch eensmet mij mee komen, want ik moet je nodig wat laten zien." "Wat dan wel?" zei Jan weer, want die had eigenlijk niet zo bar veel zin. "Hoor es Jan," zei Duif met een stalen gezicht"het water in de bak dampt hil legaar van de warmte."De arme Jan sjokte in die hitte achter haar aan, want dit moest hij toch zien, want hij was bar nieuwsgierig. En ja hoor, daar lag het water te dampen. En laat die knecht het nou nog geloven ook! De familie Groot had in die tijd ook veel contact met de familie Volger, die in een molen woonde. Die stond op het Alteveerzoals dat stuk land aan de Zuidervaart heette. Volger en zijn jongens, vreselijke pestkoppen, kwamen vaak bij Groot.Maar Duifje zou ze wel eens terug pesten. Op een dag stonden de jongens op de dors en Duifje ging stiekum naar boven, gewapend met een gro te kan water, dat ze met een grote plons over de jongens gooide. Toen had je

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 1983 | | pagina 30