FAMILIE-KRONIEKDe familie Verduijn.
n het voorjaar van 1771 verhuisde het gezin van Dirck Dirckz Ver
duijn naar de Beemsterzijn broer Klaas Dirckse Verduijn nam de
boerderij op de Sluisbuurt over. Laten we eens kennis gaan maken
met de broer van onze nr. 48 uit de Kwartierstaateen verre oud-oud
oom van ons uit Akersloot.Klaas Dirckse Verduijn had op Sinterklaas-avond van
het jaar 1770, van zijn broer de boerderij te Akersloot gekocht. Onze voorva
der verkocht die boerderij aan zijn broer Klaas voor slechts 1900 gulden, een
spotprijs als we weten dat er nog 20 morgen land bij hoorden. Deze boerderij
die daarna nog 150 jaar lang in handen van de Akersloten Verduijns zou blij
ven, heeft heel wat meegemaaktBijvoorbeeld in de Franse tijd;van 1795 tot
1813. Toen waren er Franse maar ook Russische soldaten (waarschijnlijk bij de
Russisch-Engelse invasie van 1799) op de boerderij op de Sluisbuurt, ingekwar
tierd. De vrouwen vluchtten weg naar een naburige molen en probeerden de melk
gevende koeien ook daarheen te krijgen. Maar de soldaten stoorden zich daar
weinig aan en begonnen de koeien één voor één te slachten. Toch werd er nog
heel wat melk weg gehaald door de zoon van Klaas en zijn neef Dirck Groen.Maar
de kaasvoorraad werd door de soldaten gevorderd Het enige wat de Verduijn-
tjes nog wisten te redden waren 40 zoetemelkse kaasjes, die ze goed verstopt
hadden. Toen de soldaten afzwaaideneisten ze nog dat er een bijzonder soort
soep voor ze gekookt werd. "Garibaldi-soep"zeiden zeDirck Verduijn
kookte dus een hele koeiketel vol met soep, maar die lustten de soldaten niet,
want er waren geen' egersinvonden ze. Toen haalde Dirck eieren. Maar dat was
ook niet goed'. Een soldaat liet toen eeneyerzien. Het bleek een UI te zijn.
Dat moest erin en veel varkensvleesHet bleek dus een soort snert te zijn.
Een paar zware varkens moesten ervoor geslacht worden, maar toen de soldaten
daags daarna vertrokken had drie-vijfde van de ruwe klanten diarrhee te pakken.
