Ondanks dat het aantal vrijwilligers nogal beperkt was, liet de stichting zich toch op veel plaatsen zien. Er werden presentaties gegeven, op markten gestaan (o.a. Egmonds Bloemenzee, leverde 20 donateurs op) en deelgenomen aan projecten (o.a. Frisse Neuzen project). De stichting groeide gestaag, het aantal donateurs was begin 1995 al boven de 150. Een jaar later zijn er 23 werkgroepleden, verdeeld over 10 werkgroepen. Uit de notulen van de werkgroepvergaderingen blijkt hoe moeilijk het is om gezamenlijk aan een historisch onderzoek te werken. Vrijwel niemand van de enthousiaste vrijwilligers had ervaring met dit soort werk. Het aantal publicaties in Geestgronden vanuit de werkgroepen is daarom zeer beperkt gebleven. Het bestuur Al gauw bleek het moeilijk te zijn om een stichting met vrijwilligers te runnen. Zoals hierboven al vermeld, is het enthousiasme er altijd wel, maar de vrije tijd die mensen er, meestal naast hun werk, voor hebben is vaak beperkt. Daar komt nog bij dat er vrijwilligers zijn die moeilijk te sturen zijn en vooral hun eigen gang willen gaan. Voor het bestuur was het een lastige taak om dit allemaal in goede banen te leiden. In oktober 1995, ongeveer anderhalfjaar na de oprichting, treedt Peter de Man j" aan als derde voorzitter van de stichting. Uit de krantenartikeltjes uit die tijd blijkt hoe ambitieus hij is. Hij bruist van de ideeën en wil de stichting groot maken en de stichting voortstuwen. En het mag beslist niet te lang duren. Zoals hij zelf zei: Een van mijn slechte kanten is dat ik af en toe te ongeduldig ben". Er wordt van alles op touw gezet, zoals lezingen tijdens donateursavonden, onderzoek van Overslot samen met Stichting Archeologie Egmond. Ook worden er gidsen opgeleid voor rondleidingen door de Egmonden en polder rondvaarten. Peter nam vaak zelf het voortouw en we zien hem in een middeleeuws kostuum als gildegids op een van de brochures. Maar in de notulen van de bestuursvergaderingen komt vanaf 1999 na de ingebruikname van het HIC (ons Historisch Informatie Centrum in het oude schooltje aan de Slotweg) ook verdeeldheid naar voren. Peter ziet het HIC als een mogelijkheid om 'door te stoten', maar de andere bestuursleden zien de financiële consequenties en de belasting voor de vrijwilligers te groot voor de stichting. Begin 2000 wordt er een nieuw beleidsplan opgesteld waarin de rol van het HIC wordt opgenomen. In volgende bestuursvergaderingen wordt hier uitgebreid over gesproken. Uiteindelijk kunnen alle verdere bestuursleden zich in het nieuwe beleidsplan vinden, met uitzondering van Peter die vindt dat het HIC in het beleidsplan een ondergeschikte plaats in 130 Geestgronden, 25 (2018), nr. 4

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Geestgronden - Egmonden | 2018 | | pagina 24