Mensen van het eerste uur
In de notulen van de eerste vergadering na de officiële oprichting komen
de namen van de mensen van het 'eerste uur' naar voren. Behalve het
bestuur, Th. de Vré (voorzitter), L. de Boer (secretaris), Th. Röling
(penningmeester) en H. de Vries (lid) zijn er ook nog zeven vrijwilligers.
Dit zijn G. Belleman, P. Dekker, R. van Vleuten, H. Belleman f, S. Baarda,
L. de Boer en P. Verschuur j\
Tijdens deze vergadering wordt voorgesteld om Stichting Historisch Egmond
tijdens de Egmondriade in het najaar, officieel te presenteren. Hiervoor
wordt de werkgroep ''Eerste presentatie'' ingesteld. Drie van de zeven
vrijwilligers nemen hierin zitting. Men is van mening dat de presentatie pas
kan plaatsvinden als de stichting iets tastbaarskan aanbieden, er wordt
gedacht aan de uitgave van een historisch tijdschrift. Mevrouw Baarda stelt
zich direct beschikbaar voor de werkgroep 'Redactie'.
Ook wordt er in de vergadering gesproken over hoe er donateurs geworven
kunnen worden, maar aantallen worden niet genoemd. We moeten er van
uitgaan dat er behalve de paar toezeggingen (zie deel 1in het eerste nummer
van Geestgronden van dit jaar) er nog geen donateurs waren.
Geestgronden
De werkgroep 'Redactie' komt voor het eerst op 27 oktober bijeen. Hierin
zitten: R. Ranzijn, R. van Vleuten, G. Belleman, W. vd Berg en S. Baarda.
Behalve aan de richtlijnen voor het tijdschrift wordt er ook aan een
redactiestatuut gewerkt. 'De belangrijkste reden hiervoor is om het tijdschrift
door te kunnen laten gaan bij mogelijke moeilijkheden/conflicten'
Een suggestie voor de presentatie van het 'O-nummerzou 5 juni 1994 kunnen
zijn, de sterfdag van Lamoraal van Egmond.Zowel letterlijk als figuurlijk is
de kop er dan af.
Na de oprichting komt het bestuur dat jaar nog zes keer bijeen. In deze
vergaderingen worden de eerste contouren zichtbaar van het uit te geven
tijdschrift. Begin 1994 komt de werkgroep 'Redactie' met een voorstel voor
de naam van het nieuwe tijdschrift:
Geestgronden, met als ondertitel 'Egmonds historisch tijdschrift'. En dat is
het tot op de dag van vandaag nog steeds.
Geestgronden, 25 (2018), nr. 4
125
