Het moet een fascinerende tijd zijn geweest in Egmond rond 1900, met die
kleurrijke schilders in de gemeenschap. Ik lees steeds terug hoe goed hun
relatie met de Egmonders was en hoe sympathiek Corinne en Gari Melchers
waren. Dat zal zeker zo zijn geweest en mijn opa zal dat waarschijnlijk
hebben onderschreven. Mijn oma daarentegen vond Gari Melchers maar een
viespeuk. Dat kwam omdat hij zich ongegeneerd stond te wassen in zijn blote
kont. Zij ergerde zich daar kennelijk aan, maar dat zegt waarschijnlijk meer
over mijn oma dan over Melchers.
Tot slot
Tijdens mijn speurwerk de afgelopen jaren heb ik een poging gedaan om
het verhaal over opa Arie Zoon en Gari Melchers compleet te maken. Veel
meer dan dit zullen we waarschijnlijk niet meer te weten komen en meer
zekerheid zullen we waarschijnlijk ook niet krijgen. Dat we altijd voorzichtig
moeten zijn met gegevens blijkt wel als er in 2010 een tentoonstelling is
in Laren met de titel Dutch UtopiaIn het gelijknamige boek dat bij de
expositie verschijnt lezen we over het schilderij Schaatsersvan Melchers
het volgende:
'Een jonge vrouw met de naam Anna was begin jaren negentig van de
negentiende eeuw een favoriet model van Melchers. Zij en een ander model,
Arie Zoon, poseerden als het jeugdige paar, met een schaatsstok en 'houtjes
in de hand, dat op Schaatsers door een winters landschap loopt. '(6)
De datering van dit schilderij is ca. 1892 en in tegenstelling tot de datering
van Marriageis dit jaartal wel vrij zeker. Dit kan Arie Zoon dus niet zijn,
want die was toen 9 jaar. Dat Arie Zoon bij dit schilderij wordt genoemd
is ook het resultaat van de bijeenkomst in 1980. Hij is daar een paar keer
genoemd als mogelijk model en uiteindelijk is het, als een feit, in het boek
terecht gekomen.
Dat opa Arie op The Last Supperen Marriagestaat is wel vrijwel zeker.
We weten uit de familieverhalen dat hij poseerde en daar geld voor kreeg
en we zien ook een gelijkenis tussen de foto uit die tijd en het model op de
schilderijen. Ook de datering rond het begin van de vorige eeuw van deze
schilderijen klopt met de verwachting.
Nu zijn er plannen om Belmont een keer te bezoeken en de schilderijen zelf te
bekijken, maar eigenlijk zou het toch veel mooier zijn als 'The Last Supper
hier in Egmond een leuk plekje krijgt.
Geestgronden, 25 (2018), nr. 2/3
93
