De volgende gebeurtenis had grote gevolgen voor zijn verdere leven. Gerrit
was een slaapwandelaar en op een nacht stapte hij in zijn slaap uit het raam
van de bovenverdieping en viel met zijn hoofd en rug op de stoeprand voor
het huis. Zwaar geblesseerd heeft hij wekenlang op bed gelegen en moest
hij na zijn herstel nog maandenlang een corset dragen. Hij hield zijn verdere
leven last van rugklachten.
Op school ging het ook niet best, het liefst zat hij maar te tekenen. Hiermee
trok hij de aandacht en mocht daarom een tekencursus volgen.
Maar Gerrit was een onrustige jongen en voelde zich hierbij niet op zijn ge
mak. Hij haakte helaas af.
Het gezin was ook muzikaal. Samen met hun ouders werd er veel gezongen.
Jopie wist zich nog te herinneren dat moeder Marie zelfs viool speelde.
Vele jaren later hebben Jopie, Piet en Marlien, een bandje opgericht samen
met Leny Pettit, die hen met accordeon begeleidde en hebben dikwijls met
zang van Jopie, Piet en Marlien opgetreden in verzorgingstehuizen. Broer
Piet schreef de liedjes, er werden zelfs diverse CD's uitgebracht.
Ondanks het feit dat Jopie vond dat Gerrit beter zingen kon, dan tekenen,
wilde Gerrit niet bij de band.
Piet heeft zelfs een toneelstuk geschreven met als titel 'Onder de Vuurtoren'.
Dit stuk is door een vereniging in Utrecht uitgevoerd maar in Egmond zelf
was er helaas geen interesse voor. Misschien een gemiste kans.
Piet kreeg toen hij 75 jaar werd, een boekje aangeboden met verzamelde ge
dichtjes, die in de loop der jaren door hem geschreven zijn.
Na het verlaten van de school, werkte Gerrit samen met zijn broers op het
land van Mick Genet. Zij waren toen pas een jaar of 14 jaar. Zijn broers
gingen later varen, Gerrit wilde dit ook graag, maar hij kwam niet door de
keuring vanwege zijn slechte rug en ging toen werken als betonvlechter in de
bouw, wat natuurlijk een behoorlijke aanslag op zijn rug gaf.
Tekenen en schilderen bleef zijn grote hobby en volgens Jopie moeten er heel
wat werken van hem in Egmond rondzwerven, ook in haar woning hangen
diverse tekeningen en schilderijen van Gerrit. In de kantine van de boten-
vereniging hangen drie schilderijen en als beloning hiervoor kreeg hij het
levenslange lidmaatschap van de botenvereniging.
Bij een Egmonder hangt in de gang een schilderij van de reddingsboot met
de trekker Zeeleeuw.
Geestgronden, 24 (2017), nr. 4
141
