Vader Hendrik was door de bezetter in Finland te werk gesteld, maar na twee
jaar ging hij er vandoor en heeft hij zich tot ver na de oorlog verborgen weten
te houden met de gedachte dat Nederland nog bezet was en kwam er vrij laat
achter, dat de oorlog voorbij was.
Eenmaal thuisgekomen, nam hij vrijwillig dienst in het leger en werd naar
Indonesië uitgezonden. Pas vier jaar later keerde hij weer terug naar zijn
gezin.
Gerrit's jonge jaren
Met een man die jaren afwezig was, probeerde moeder Marie de eindjes aan
elkaar te knopen als naaister en ging daarnaast ook nog uit werken. Een on
bezorgde jeugd zat er voor haar kinderen niet in.
Zoon Gerrit tekende graag en omdat zij hier oog voor had, gaf zij hem elk
jaar op zijn verjaardag, een schetsboek met potloden, verf en kwasten.
Gerrit werd, zeven jaar oud, als 'bleekneusjevoor een jaar naar Zwitserland
gestuurd. Bij zijn terugkeer waren zijn broers en zusje verbaasd omdat hij
een 'lederhoseen bergschoenen droeg en vol verbazing keken zij toe hoe hij
met mes en vork at.
Het was duidelijk dat Gerrit zich niet meer in het gezin thuis voelde, zoals hij
jaren later in vertrouwen aan Jopie vertelde.
Afb. 22 Foto van Gerrit zoals veel
derpers hem nog zullen herinneren.
Afb. 21 Gerrit als als schooljongen.
Foto familie Dekker
140
Geestgronden, 24 (2017), nr. 4
