De overige speciale activiteiten tijdens de tentoonstellingsmaand vormden
tezamen een indrukwekkend programma: Een grote vaandelwedstrijd, de
mannenzangvereniging uit Krommenie, reddingsdemonstraties, demonstraties
van het drijfbaar doek RETTUNG, demonstraties van brandblusmiddelen
KYL-FYRE, sjezen (rijtuigen) met kostuum, zangverenigingen Nieuw Leven
en Orpheus uit Alkmaar, openlucht Café-Chantant, een poppenwedstrijd, een
hoepelwedstrijd, een goochelaar, een carnaval in het tentenkamp, een lampion
optocht en een historische optocht.
Opening van de tentoonstelling
Op vrijdag 19 juli 1912 was het dan zover: De Egmondsche Tentoonstelling
werd geopend. In het hele dorp hingen de vlaggen uit, wat het geheel
een feestelijk tintje gaf. Een grote groep hoogwaardigheidsbekleders en
notabelen (het erecomité) was per tram in het dorp gearriveerd en tot hen
richtte voorzitter Arie Bos dan ook als eerste het woord. Na er op gewezen te
hebben, dat maar weinig plaatsen zo vaak en zo zwaar beproefd waren als het
oude zeedorp Egmond, sprak Bos de volgende woorden:
De Egmonders moeten wel van een taai ras wezen. Steeds hebben zij de
druk der tijden en de elementen weerstaan. De zee schijnt kracht te geven.
Egmond zocht nieuwe bronnen van welvaart, toen de oude verdroogden.
Het was wederom de zee, die haar bewoners bleef spijzigen. De zee gaf
Egmond zichzelfdaarbij een heerlijk, zuiver strand en een ongemeen schoon
duinlandschap. Enige mannen, aan wie Egmond grote dank is verschuldigd,
wezen de weg tot opkomst en bloei. Dankzij eendracht en samenwerking
is Egmond na een lange voorbereiding een tijdperk van bloei ingetreden.
Is het toeval, of bestaat er verband tussen de opfleuring der gemeente en
de komst van haar nieuwe burgemeester? Zijn medewerking maakte de
krachtige propaganda mogelijk, waaruit de tentoonstelling werd geboren.
Deze is waarachtig een Egmondsche tentoonstelling.''''
Nadat Bos lovende woorden had gericht aan de stad Alkmaar, het
reddingswezen, de Prins Hendrik Stichting en het Centraal Genootschap,
eindigde hij zijn speech op gepaste wijze:
De Egmondsche tentoonstelling stemt tot ernst door de vele herinneringen
aan het verleden. Doch, als keerpunt in Egmond's druk, als dag van
opstanding tot een nieuw leven, is deze dag een feestdag voor allen die het
goed menen met het oude Egmond."
64
Geestgronden, 24 (2017), nr. 2/3
