om de commissieleden zand in te ogen te strooien, maar het blijken taaie
lieden: de noodzakelijke kwitanties van betalingen aan aannemers ontbreken
bij de bevelschriften. Uiteindelijk geeft de burgemeester toe: hij kan maar
200 gulden aan betalingen voor de gasfabriek verantwoorden, de rest heeft
hij in zijn eigen huishouden gebruikt.
Hij legt uit dat hij nog 1550 gulden tegoed had van de armlastige gemeente
Egmond-Binnen, die bijna niets in kas heeft, en ook bij Egmond aan Zee
nog ft. 183,98 te vorderen had. Hij kwam in geldverlegenheid en met thuis
vele monden te voeden, zag hij geen andere uitweg dan deze voorschotten
daarvoor aan te wenden. Volgens hem was hij van plan dit terug te betalen
zodra hij van Egmond-Binnen alles betaald had gekregen. De schade probeert
de burgervader daarna te beperken door zo snel mogelijk het hele bedrag
terug te storten in de gemeentekas.
Verbijstering en verwarring in gemeenteraad
Hoewel er begrip en respect is voor de burgemeester, koppelen de
commissieledenhunbevindingeninnovember 1908 terug aan de gemeenteraad.
De wethouders en raadsleden zijn verbijsterd. Ze hadden dit nooit verwacht
van burgemeester Pranger, al gaan er al langer geruchten rond in het dorp dat
hij financieel niet zuiver op de graat is. Nu blijkt de burgemeester te hebben
gesjoemeld met de bevelschriften en de gemeenterekening om zijn eigen
verduistering van geld te verbloemen. Moet de gemeenteraad nu de versie
Afb. 13 G.E.A. van Hall,
raadslid en directeur van de
Prins Hendrik Stichting, liet
zich niet in de luren leggen
door burgemeester Pranger.
Fotocollectie Stichting
Historisch Egmond
Geestgronden, 23 (2016), nr. 4
115
