is het volgende verhaal een beetje wrang. Mijn vader verkocht staatsloten en
zelf nam hij er ook altijd een. Op een keer waren de loten op, maar er kwam
nog iemand om een lot. "Nou, neem mijn lot maar" zei mijn vader. Je be
grijpt het al: er viel een prijs op en niet zo'n kleintje ook, f 100.000. Als dank
kregen ze van de winnaar een mand met etenswaren. Mijn moeder heeft er
menig traantje om gelaten en als ze het later vertelde stonden de tranen nog
in haar ogen. Ze hadden het zo goed kunnen gebruiken.
Multifunctioneel
De Scheerwinkel werd op diverse manieren benut, want in zo'n groot gezin
waren er natuurlijk allerlei activiteiten. Huug en Dick zaten op de fanfare,
dus zij zaten daar vaak te oefenen. Daarnaast zat Dick, met onder andere
Chris Baltus, ook nog in een band, 'The Boomerangs'. Die band repeteerde
ook regelmatig bij ons. Ik heb wel eens een liedje mogen zingen met ze. Han,
Afie en Riet zaten op dansles en doordat zij daar de jive en de foxtrot deden,
hoefde ik niet meer naar dansles. Annie en ik zaten op de gym, dus wij kon
den daar onze grondoefeningen doen. Voor de ringoefeningen konden we in
de tuin terecht. Daar had mijn vader voor gezorgd. In de scheerwinkel heb
ik ook mijn eerste fuif gegeven. Ik werd toen 16. Ideaal. Wij konden lekker
dansen en mijn moeder kon ons een beetje in de gaten houden. Ik herinner
me ook dat er zondags wel gebruik van werd gemaakt door mijn broers en
zusters. Lekker chillen, zouden ze nu zeggen. Geweldig hoor om zo'n ruimte
tot je beschikking te hebben.
Mooie herinneringen hebben we ook aan de zomerse zondagen. Dan zaten
mijn ouders meestal voor de scheerwinkel, af en toe een praatje houdend met
de mensen die langskwamen, maar er schoven altijd wel mensen aan. Zeker
de buren. Dat was altijd zo gezellig.
Betrokken
Betrokken worden en betrokken zijn. Nu ik dit zo allemaal opschrijf en de tek
sten en aantekeningen aan het verwerken ben, komt dit aspect heel sterk naar
voren. Het zit als het ware verweven in de rode draad die de Scheerwinkel in
ons leven was. Het is toch prachtig om te zien hoe zo'n heel gezin bij de zaak
betrokken werd en was. We deden allemaal mee en we hebben er allemaal
dierbare herinneringen aan. Je zou kunnen zeggen dat de manier waarop onze
ouders de Scheerwinkel beheerden en ons daarin begeleiden een deel vormde
van onze opvoeding. Mijn vader was er zeer op gesteld datje vriendelijk en
beleefd met mensen omging en dat leefde hij vóór. Mijn moeder stond dan wel
niet zelf in de zaak, maar haar aandeel was niet minder groot. Ze zal wat men-
40 Geestgronden, 23 (2016), nr. 1
