Het gaat over Huug Zentveld, Trien Schuit en hun negen kinderen, een
bekend middenstandsgezin in Egmond-Binnen. Om de namen te kunnen
plaatsen, zal ik ze voorstellen aan de hand van een foto uit 1951-1952. Van
links naar rechts staand:
Dick, Annie, Huug, Riet en André en zittend: Afie, Nico, ik - Tini - op schoot
bij mijn vader, mijn moeder en Han. Van het oudst af is het rijtje: André,
Dick, Han, Afie, Riet, Huug, Annie, Nico, Tini. Onder ons was het altijd een
sport om dat zo snel mogelijk achter elkaar op te noemen.
Zoals broer Huug verderop aangeeft loopt de Scheerwinkel als een rode
draad door ons leven. Eenieder van ons heeft er zijn/haar herinneringen
aan. De één wat meer dan de ander en vooral degene die het vak in gingen
hebben natuurlijk de meeste herinneringen. Ik heb dit verhaal dan ook
alleen kunnen maken met him bijdragen, want als jongste van het hele stel
weet ik natuurlijk het minst. De bijdrage van mijn moeder is zeker ook van
groot belang. Gelukkig heeft ze op haar oude dag haar levensverhaal nog
opgeschreven en daar zijn wij kinderen haar erg dankbaar voor. We wisten
al veel, want mijn moeder was iemand die graag verhalen vertelde over
vroeger en wij hingen aan haar lippen, want ze kon zo boeiend vertellen.
Door haar heb ik geleerd hoe belangrijk het is om verhalen te vertellen,
want daardoor heb ik al mijn opa's en oma's leren kennen, terwijl ik er in
werkelijkheid maar één - opoe Zentveld - heb gekend. Nou ja, gekend...
ik was nog maar een kleuter toen ze overleed. De citaten van mijn moeder
komen uit onze Familiekrant, waarin haar levensverhaal is opgetekend. In
deze krant worden alle wetenswaardigheden van de familie uitgewisseld. Tot
nu toe is het levensverhaal van mijn moeder de grote leidraad en daardoor
gestimuleerd staan er veel herinneringen in van andere gezinsleden. Prachtige
herinneringen, pijnlijke herinneringen en vooral liefdevol. Van jong tot oud
genieten we daar optimaal van. Veel van de citaten van Afie komen daar ook
uit.
Ik moet zeggen dat ik het heerlijk vond om hiermee bezig te zijn. De
gesprekken die we er met elkaar over hadden, de herinneringen die naar
boven kwamen, die ons nog altijd een heel warm gevoel geven, ondanks de
pijnlijke en verdrietige periodes daarin. Ik heb ervan genoten. Ik hoop dat ik
er iets van meegeef in deze bijdrage aan Geestgronden.
Drie generaties Zentveld in de Peperstraat
Kapper Zentveld heeft decennialang een belangrijk deel uitgemaakt van de
leefgemeenschap Egmond-Binnen. Het bevond zich de langste tijd min of
120
Geestgronden, 22 (2015), nr. 4
