Afb. 9 André voor de Scheerwinkel in 1960. Foto familie Zentveld.
maar, want het was aan mij niet besteed. Net zo min als voor het eerste in
aanmerking komende kind André (1933). Het was voor hem ook niks, maar
hij vertelde dat dat niet zomaar een gelopen race was. Meester Winter was
naar onze ouders toe gegaan en hen geadviseerd om hem naar een tekenschool
te laten gaan, want hij was daar zo goed in. "Die jongen heeft talentMaar
onze ouders hadden al een plan. Het waren natuurlijk jonge ondernemers
dus hadden ze bedacht dat André maar herenkapper moest worden en Dick
dameskapper. Ze hadden zich ook al verdiept in de opleiding en zagen het al
helemaal voor zich. Maar toen André werd ingezet bleek al gauw dat hij er niet
veel voor voelde. Dat was natuurlijk een tegenvaller. De dag dat hij definitief
de Scheerwinkel mocht verlaten kwam door een 'ongelukje'. Hij was Piet
Koopman aan het scheren en moest zich van links naar rechts verplaatsen
om hem van de andere kant te scheren. Dan klapte je het open scheermes
dicht, omdat je anders iemand zou kunnen verwonden. André deed dat niet en
bracht per ongeluk een snee aan dwars over het voorhoofd van Piet. Hoewel
het niet bloedde schrok hij natuurlijk enorm en tikte zijn vader aan. Die bleef
altijd erg rustig en zei tegen hem: "Ga maar naar binnen". Er werd verder
niets over gezegd. Hij werd ook niet kwaad of zo, maar de volgende dag
zei hij tegen André: "Ik heb werk voor je. Je kunt morgen beginnen bij Cor
128 Geestgronden, 22 (2015), nr. 4
