De overheid trachtte de crisis te beteugelen door werklozen in te zetten bij
allerlei (plaatselijke) werkverschaffingsprojecten. Destijds werd dit werk
verruiminggenoemd. Het was de bedoeling dat grote groepen werklozen
werden ingeschakeld bij bijvoorbeeld het graven van kanalen en het aanleg
gen van bossen en parken. Het werk was zwaar, de werkweken zo'n 50 uur,
de omstandigheden erbarmelijk en het loon was maar net genoeg om met een
gezin van rond te komen. In 1939 verdiende iemand in de werkverschaffing
14 tot 17,50 gulden per week (omgerekend naar 2015 tussen de 120,00 en
150,00). Plaatselijke overheden konden projecten inbrengen welke na mi
nisteriële goedkeuring zouden worden uitgevoerd.
Afb. 15 Opgravingen van de ruïnes van het Slot op den Hoef (1933-1934)
Werkverschaffingsprojecten in de Egmonden
In het kader van de werkverschaffing werden in en rond Egmond diverse
projecten uitgevoerd. Het meest bekende project is wel de opgraving van
de fundamenten van het Slot op den Hoef in de jaren 1933-1934. Dit werk,
waarbij hoofdzakelijk arbeiders uit de Zaanstreek en Haarlem waren betrok
ken, werd uitgevoerd onder auspiciën van het Provinciaal Waterleidingbe
drijf (PWN). Het PWN liet ook in het duingebied door de werklozen vele
Geestgronden, 22 (2015), nr. 1
29
