Opleiding tot diamantslijper
Naar aanleiding van advertenties die de firma Slijper in de plaatselijke
kranten plaatste, meldden steeds meer jongeren zich aan voor de opleiding
tot diamantslijper. Eén van hen was Arie Bakker, bij velen het bekendst als
uitbater van Café 't Haasje in Egmond-Binnen. "Er was gewoon weinig
keus,aldus Bakker. "Je kon óf naar de Ambachtschool in Alkmaar, óf een vak
leren." Toen hij in 1952 bij de slijperij arriveerde zag hij vele leeftijdsgenoten
om zich heen en een enkeling die er al een paar jaar zat om het vak te leren.
De opleiding zelf was puur praktijkgericht, er kwam geen boek aan te pas.
"Je moest vooral goed luisteren en geduld hebben. Zo kon je stapje voor
stapje het vak leren," kijkt Bakker terug op een leuke tijd.
Omdat de steentjes zo vreselijk klein waren, raakte er natuurlijk wel eens
eentje kwijt. "Dan moestje zoeken, wel een uur per dag, soms wel drie weken
lang. Je moest echt geluk hebben om hem terug te vinden en de baas was dan
ook echt niet blij met je," verzucht Bakker.
Afb. 20 Met stoffer, blik en zeef diamant zoeken op de vloer
Een interessant detail is Bakker's onthulling dat de leerlingen niet het héle
vak leerden, maar slechts een gedeelte. Zo leerde hij zelf de onderkant van
126
Geestgronden, 21 (2014), nr. 4
