Kaninefaten - de konijnenvatters - en het stropen zit ons in het bloed. Al
pakken ze ons, dan laten we het nog niet. Vorig jaar ben ik nog op het matje
geweest. Ze kennen me al, de rechters.
Ouwe Klaasje vertelt dan het smeuïge verhaal van de rechtszitting. De
rechter, zijn armen geleund op de tafel en met zo'n slampampertje (bef)
om, vroeg:
"Zo, ben je er weer, Klaas?"
"Ja Edelachtbare"zei Klaas.
"Als je me belooft, dat je het dit jaar laten zal, kom je er goed af, Klaas."
"Mag ik dan daarna vrij stropen?"
Welnee, je moet het altijd laten.
"Dat kan ik niet, Edelachtbare. Straf me dan maar."
Vijftien gulden boete kreeg ouwe Klaasje Schol.
"Vandaag de dag is het niks meer", vertrouwt Klaas me toe. "Ieder konijn
heeft een opzichter en dat is fout."
Afb. 3 Maarten de Rijmer
Geestgronden, 21 (2014), nr. 2/3
51
