Als laatste deel in de serie Zwervend door Nederland verscheen er in De Spiegel
van 23 september 1950 een verslag over Egmond aan Zee. Het is een mooi
verhaal waarin zowel het dagelijks leven in Egmond aan Zee als een aantal
van haar markante inwoners zéér treffend wordt neergezet. Een uniek kijkje
terug in de tijd, een zwerftocht door het Egmond aan Zee van het begin van
de jaren 50.
EGMOND AAN ZEE
land van de vrije Kennemers
De Spiegel was een weekblad van christelijk signatuur, dat uitgegeven
is tussen 1906 en 1969. Onderstaand artikel verscheen in de editie van
23 september 1950 en is ondertekend met de initialen G.V. Vanwege het
ontbreken van een colofon hebben we niet kunnen achterhalen aan wie
deze initialen behoorden.
De duinen rond Egmond zijn woest en bultig. Achter de duinen is lang
geleden een sterkte gebouwd, waar de Graven van Egmond woonden en
van waaruit ze de macht hadden in Kennemerland. Veilig onder de hoede
van de machtige burcht zijn daarna de dorpjes gegroeid: Egmond aid Hoef,
Egmond-Binnen en Egmond aan Zee.
Van alle Egmonders zijn die aan de zee het vrijheidslievendst. Zij hebben
de woestheid van de duinen en de wijdheid van de zee gekend van oudsher
en ze voelden zich daar thuis. Ze voelen zich één met de mensen uit heel
Kennemerland, maar het strand en de duinen beschouwen ze als hun terrein.
Wie daar van buitenaf op komt, is daar als gast. De 'derpers' dorpelingen
zijn er heer en meester. Zelfs de 'binnepers' bewoners van Egmond-Binnen
moesten het voorheen als een gunst zien, wanneer ze op het strand mochten.
Vooral wanneer de gunst van de woeste zee buit bracht voor de jutters, kon
de binneper beter thuisblijven, want de derper is fel op zijn recht.
Langzaam maar zeker schijnt dat te veranderen. Elk stukje Nederland is
inmiddels ontdekt door de autobussen en fietsers. Vooral de mooie stukjes
- en Kennemerland is mooi - worden door toeristen overstroomd. Het
karakter van de dorpen lijdt daaronder. Toch zijn er in Egmond aan Zee
nog voorbeelden genoeg van het oude, vrije vissersvolk, dat heer is aan het
strand en in de duinen.
48
Geestgronden, 21 (2014), nr. 2/3
