Jan Buter had dus wel een oogje op Nel Liefting en eigenlijk wel meer
dan een oogje. Zoveel meer zelfs, dat hij haar ten huwelijk vroeg. Hij
deed dat per brief door hem geschreven in Indië en door haar gelezen
in Egmond aan Zee. En het antwoord van Nel was uiteraard "Ja", want
zij vond Jan een stoere vent, en nog veel meer dan dat. Maar aan een
huwelijk zaten wel wat praktische bezwaren, voornamelijk de duizenden
kilometers tussen de geliefden. Om dit op te lossen was het noodzakelijk
gebruik te maken van de mogelijkheid te 'trouwen met de handschoen'-,
een huwelijksvoltrekking waarbij één van de twee partners afwezig is. Nel
Liefting trouwde op deze wijze op 4 oktober 1939 in het gemeentehuis te
Egmond aan Zee via huisvriend Simon Genet die de handschoen droeg.
Feitelijk trouwde ze met Jan Buter en door deze constructie werd het
voor Nel mogelijk naar Indië te reizen om echt te trouwen met Jan.
Afb. 13 Opname uit circa 1925 kijkende in de Voorstraat van Egmond aan Zee,
die toen nog Dorpsstraat werd genoemd. Het grote huis rechtsvoor heet Villa
'Mare Liberum'. Hier woonde in het winterseizoen Nel Liefting en haar ouders.
Prentbriefkaart, collectie Regionaal Archief Alkmaar
En zo vertrok Nel op 16 oktober 1939, dus bijna twee weken na haar
huwelijk met de handschoen, per schip naar Indië. Het passagiersschip
waarmee ze reisde heette Marnix van Sint Aldegonde, en Nel was
64
Geestgronden, 21 (2014), nr. 2/3
