Ze woont ook in haar schuurtje. In het huis zijn gasten, al voor het
zoveelste jaar dezelfde. Op het kleine binnenplaatsje wappert de was. Haar
kleindochtertje Brigitje zit dat aan te zien. Brigitje's vader zit op zee; op
de grote vaart. Dat is niet erg. Elke Egmondse is eraan gewend, dat de
mannen weg zijn en zelden thuis. Wat wel erg is? Dat witte huisje moet
weg! De gemeente wil hier een moderne boulevard hebben en het huisje,
dat nu alleen in de zomermaanden aan de gasten afgestaan wordt, zal dan
voor eens en voor altijd aan het toerisme geofferd worden. Dat spijt Jansje
van de Marinier, want zij is hier geboren en groot geworden. "Wat zijn die
huisjes hier klein en toch zo leuk", bewonderen we haar huisje en al die
vissershuisjes van Egmond.
Geestgronden, 21 (2014), nr. 2/3
57