De eenzame put
Twee van deze illustratieve stukjes wil ik u niet onthouden. Het eerste is
geschreven door J.A. de Rijk in 1873 en is afgedrukt in "Bijdragen voor de
geschiedenis van het Bisdom van Haarlem". De manier van taalgebruik is
verouderd, maar bewust onveranderd gelaten in deze bijdrage. Gewoon,
omdat het zo mooi is.
Ongeveer tien minuten ten westen van Egmond-Binnen, niet ver van het
begin der Noordzee-duinen ligt deze put midden in een akker bouwland. St.
Willibrords-put te Heilo is door lommer overschaduwd zeer nabij eene kerk
gelegen, onmiddellijk langs een weg dien de onbezorgde schooljeugd vaak
met haar gedruisch verlevendigt: St. Aelberts-put welt in de eenzaamheid
op, in het open veld; het uitspansel des hemels alleen overwelft hem, en
somtijds als het doffe dreunen der Noordzee gehoord wordt, is dit het eenige
geluid, dat de stilte verbreekt. Alleen staat er op weinig schreden afstands
een schamel huisje, en een goed eind verder nog een paar andere. Eerbied
voor die plek! Dat is de plaats, waar St. Adelbert terstond na zijn sterven
begraven werd.
Daarbij komt dat J.A. de Rijk ook nog de moeite heeft genomen om in
1857 een plaatje te tekenen van de put, zoals die er bij lag op dat moment.
Via steendruk siert dit plaatje zijn artikel en ook dit verhaal.
Afb. 23 Lithografie van het tekeningetje dat JA. de Rijk maakte tijdens zijn
bezoek aan de Adelbertusput in 1857. Uit:Bijdragen voor de geschiedenis van het
Bisdom van Haarlem', 1873, pag. 292 V, Coll. RAA, 72 C.
74
Geestgronden, 20 (2013), nr. 2/3
S. AcTberts Put "bij EtpncmcL 1857.
iit/i.l Haarlem
