Zieke pelgrims gingen soms vergeefs naar Rome of Jeruzalem, maar vonden wel genezing te Egmond. In het bijzonder op 25 juni tijdens het feest van Adelbert wanneer grote groepen bedevaartgangers hun eer kwamen bewijzen. Op die dag was in het dorp kermis en markt, en eventuele vijandigheden werden gestaakt zodat ook de Friezen naar de put konden komen. Een soort time-out binnen de oorlogshandelingen. Onder de bedevaartgangers waren vaak zogenoemde bezetenen die het kerkje vulden met veel gesteun, jammerklachten en gebeuk van vuisten, zozeer dat het lawaai de monniken die bezig waren psalmen te zingen of uit de schriften te lezen stoorde. Afb. 21 Uitsnede van een kaart van Noord-Holland uit circa 1630 waarop nog sprake is van Alberts Capel'. De ligging is duidelijk nog in de duinen en er is meer bebouwing in de directe omgeving. Vervaardiger onbekend, Coll. RAA, PR 1005197 We maken nu een grote sprong in de tijd en melden nu alleen nog dat in 1573 de kapel, net als de beroemde abdij, vrijwel totaal werd verwoest door de geuzen bij het op handen zijnde beleg van Alkmaar. Alle monniken vluchtten en de grond waar de put zich bevond kwam na de Reformatie in handen van de Hervormde gemeente van Egmond-Binnen. De vermelding op landkaarten veranderde sindsdien steeds vaker van 'Adelbertus Kapel' in 'Adelbertus Put'. 70 Geestgronden, 20 (2013), nr. 2/3

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Geestgronden - Egmonden | 2013 | | pagina 32