Over honderd jaar staat het er nog
Roeland Koning portretteert graag mensen en hij is niet snel tevreden.
Menig maal zet hij zijn werk weer in de gele zeep en boent hij alles weg. Hij
wil zijn modellen doorgronden. Hij neemt er de tijd voor en de Egmonders
hebben ook de tijd. Hij weet, dat je sommige dingen moet benadrukken
en andere juist moet weglaten, want het mag geen foto lijken. Een goed
lijkend portret of figuurtekening maken is niet genoeg; de schilder wil
ook het innerlijk weergeven. Dat is een worsteling, maar dat geeft niet.
Roeland Koning weet maar al te goed wat zijn leermeester Nicolaas van
der Waay hem heeft voorgehouden: "Over honderd jaar weet niemand hoe
je gezwoegd hebt, hoe lang je erover gedaan hebt en wat je ervoor gekregen
hebt, maar het schilderij staat er.
Afb 11 Moe geleefd'. Aris Krab met zijn profetenkopis het meest getekend
door Roeland Koning
16
Geestgronden, 20 (2013), nr. 1
