voornamelijk door de ongunstige wereldtoestand'. In de verslagen wordt
er met geen woord gerept over de Olympische zomerspelen in Berlijn met
de zwarte Jesse Owens als grote winnaar bij het hardlopen, zeer tegen de
zin van Hitier. Toch moeten ze er op de radio van hebben gehoord.
1940: Schokkende gebeurtenissen
Het vertrek van Budding in 1937 is een klap voor Achilles. Piet Hopman -
inmiddels getrouwd en vader - roept de leden begin 1937 op om met vuur
en ijver de vereniging die zo in de put is geraakt, weer te brengen tot haar
eens verworven glorie'. Huisbezoeken aan oud-leden en verlaging van de
contributie helpen een beetje om de gymnasten weer terug te krijgen.
In 1938 doet het bestuur met succes een verzoek aan de kapelaan om
de catechismusles te verzetten omdat het tegelijk is met het trainingsuur
van de adspiranten. Als leider is dan L. van Bodegraven aan de slag, later
bekend als de B van B&W supermarkten.
Het jaar 1939 is volgens secretaris Hopman een van de moeilijkste jaren in
het bestaan van Achilles en 1940 een jaarmet schokkende gebeurtenissen'
Het bestuur is uitgedund want Henk Roodhart en Cor van Pel zijn
vanwege de mobilisatie opgeroepen in militaire dienst.
1942: Oorlogstijd
Als op 10 mei 1940 de oorlog uitbreekt, stoppen de turnlessen enkele
weken. Daarna draait Achilles weer en gaat alles traag en lusteloos zijn
gang, eentonig en gedrukt'.
Aan het begin van de oorlog raken veel Derper vissers werkloos. De
trawlers waar ze op varen mogen niet meer de zee op. Ook de vader van
Neeltje Wijker (1930) loopt in de steun. Ze zit al vanaf haar T op gym
en hoeft van de gymleraar nog maar 5 cent per week mee te brengen in
plaats van een dubbeltje.
Als in 1942 de Duitsers in de Vergulde Valk trekken, verhuizen de
toestellen voor korte tijd naar Hotel Welgelegen totdat later in 1942
bijna heel Egmond aan Zee moet evacueren en ook Welgelegen in Duitse
handen komt. Achilles moet het dan opgeven. Piet Dekker staat als jochie
van dertien zelf op de ladder als - onder toeziend oog van de Duitsers -
de turntoestellen op de turfzolder worden gehesen van Klaas de Graaff
in de Marinestraat (nu pension Zeldenpas). Een aantal Egmonders komt
in Heiloo terecht, ook de familie van Neeltje Wijker. Met een stel andere
Egmonders turnt ze in de oorlog gewoon door bij turnvereniging DOVES
(en volgens Piet Dekker kon ze het heel goed).
124
Geestgronden, 19 (2012), nr. 4
