Egmondse schuldeisers In september van 1921 verliet het gezin Muylwijk Egmond aan Zee al weer, een groot aantal schuldeisers achterlatend. Het gezin verhuisde naar Muylwijk's schoonfamilie in de Purmer, waar hij naar verluid een poging heeft gedaan om kapitaal van zijn schoonfamilie te verkrijgen ten einde de puinhopen in Egmond te redden. Ondanks dat hij door hen al vele malen eerder geholpen was, waren zij hier ditmaal niet toe bereid. Een krantenbericht van 17 januari 1925 in de Nieuwe Rotterdammer verhaalt uitgebreid over deze periode: Een zwager van Muylwijk bood aan om de in allerhaast in Egmond aan Zee achtergelaten meubelen in onderpand te nemen voor 1.600 gulden, waarmee dan de Egmondse schuldeisers tevreden zouden worden gesteld. Om de zaken af te handelen, ging de zwager met Muylwijk en diens vrouw per auto richting Egmond aan Zee. Naarmate men echter Egmond naderde begon de vrees Muylwijk meer en meer te bekruipen en tenslotte verwisselde hij zelfs zijn plaats vóór in de wagen met een plaats achterin. Toen ze nog maar net aangekomen waren deed het nieuwtje al de ronde dat Muylwijk terug was. De Egmonders, met onder hen de vele schuldeisers, kwamen in groten getale op Muylwijk af en sleepten hem uit de auto. Toen ze hem uiteindelijk loslieten ging Muylwijk met een theatraal gebaar voor hen staan en riep: Hier ben ik! Jelui kunt me doodslaan, ik heb toch geen halve cent meer!De zwager wist de gemoederen uiteindelijk te sussen door de menigte duidelijk te maken dat er 1.600 gulden beschikbaar was ter verdeling onder de schuldeisers. De meesten, blij überhaupt iets van hun geld terug te zien, namen hier genoegen mee en verdwenen met hun geld. Korte tijd later verdween ook Muylwijk voorgoed uit Egmond. De ondergang van het project Waar ging het nou precies mis met het villapark-project? Een krantenartikel in de Telegraaf van 16 januari 1925 werpt enig licht op de zaak. Volgens het bericht had Muylwijk maar liefst 70.000 gulden uitgegeven aan het egaliseren van een terrein in Egmond ten behoeve van de aanleg van een groot hotel en een villapark. Het kapitaal bleek niet toereikend en het gelukte niet nieuw kapitaal in de onderneming te verkrijgen, zodat de werkzaamheden werden stopgezet. Muylwijk geraakte in proces met de geldschieter, Wisse, waarbij Muylwijk zich 'als bijzonder handig deed kennenaldus de Telegraaf. Met het verdwijnen van Muylwijk uit Egmond, verdwenen ook de plannen voor het villapark en het hotel van het toneel. Kennelijk zat inmiddels ook Wisse zodanig financieel aan de grond dat het niet meer mogelijk was het Geestgronden, 19 (2012), nr. 2/3 47

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Geestgronden - Egmonden | 2012 | | pagina 13