Egmondse schuldeisers
In september van 1921 verliet het gezin Muylwijk Egmond aan Zee al
weer, een groot aantal schuldeisers achterlatend. Het gezin verhuisde naar
Muylwijk's schoonfamilie in de Purmer, waar hij naar verluid een poging
heeft gedaan om kapitaal van zijn schoonfamilie te verkrijgen ten einde de
puinhopen in Egmond te redden. Ondanks dat hij door hen al vele malen
eerder geholpen was, waren zij hier ditmaal niet toe bereid. Een krantenbericht
van 17 januari 1925 in de Nieuwe Rotterdammer verhaalt uitgebreid over
deze periode: Een zwager van Muylwijk bood aan om de in allerhaast in
Egmond aan Zee achtergelaten meubelen in onderpand te nemen voor 1.600
gulden, waarmee dan de Egmondse schuldeisers tevreden zouden worden
gesteld. Om de zaken af te handelen, ging de zwager met Muylwijk en diens
vrouw per auto richting Egmond aan Zee. Naarmate men echter Egmond
naderde begon de vrees Muylwijk meer en meer te bekruipen en tenslotte
verwisselde hij zelfs zijn plaats vóór in de wagen met een plaats achterin.
Toen ze nog maar net aangekomen waren deed het nieuwtje al de ronde dat
Muylwijk terug was. De Egmonders, met onder hen de vele schuldeisers,
kwamen in groten getale op Muylwijk af en sleepten hem uit de auto. Toen ze
hem uiteindelijk loslieten ging Muylwijk met een theatraal gebaar voor hen
staan en riep: Hier ben ik! Jelui kunt me doodslaan, ik heb toch geen halve
cent meer!De zwager wist de gemoederen uiteindelijk te sussen door de
menigte duidelijk te maken dat er 1.600 gulden beschikbaar was ter verdeling
onder de schuldeisers. De meesten, blij überhaupt iets van hun geld terug te
zien, namen hier genoegen mee en verdwenen met hun geld. Korte tijd later
verdween ook Muylwijk voorgoed uit Egmond.
De ondergang van het project
Waar ging het nou precies mis met het villapark-project? Een krantenartikel
in de Telegraaf van 16 januari 1925 werpt enig licht op de zaak. Volgens het
bericht had Muylwijk maar liefst 70.000 gulden uitgegeven aan het egaliseren
van een terrein in Egmond ten behoeve van de aanleg van een groot hotel en
een villapark. Het kapitaal bleek niet toereikend en het gelukte niet nieuw
kapitaal in de onderneming te verkrijgen, zodat de werkzaamheden werden
stopgezet. Muylwijk geraakte in proces met de geldschieter, Wisse, waarbij
Muylwijk zich 'als bijzonder handig deed kennenaldus de Telegraaf.
Met het verdwijnen van Muylwijk uit Egmond, verdwenen ook de plannen
voor het villapark en het hotel van het toneel. Kennelijk zat inmiddels ook
Wisse zodanig financieel aan de grond dat het niet meer mogelijk was het
Geestgronden, 19 (2012), nr. 2/3 47