17. Toen docht ie bai ze 'n age: Oeveul van de dagloners van me vader ewwe
bróód zat en ik verrekt ier van de onger.
18. Ik zei opstaan en ne me vader gaan en tegen em zegge: Vader ik eb
verkeerd edeen tege de êmel en tege jow.
19. Ik ben giemeer waard je zoon te iete: stel me gelaik met ien van je
werrekloi.
20. En ai ging staan en keerde ne ze 'n vader verom. En toen ie nag veerof
was, zag ze'n vader em en ad begrötenis met em. Ai ging em tegemoet en
omelsde 'n em.
21. En de zoon zaan tegen em: Vader ik eb verkeerd edeen tege de êmel en
tege jow. Ik ben et iet weerd je zoon te wêze.
22. Maar de vader zaan têge ze 'n slave: Breng gaaw et beste kleed ier en
trekt et em an en doet em een ring an ze 'n angd en skoene an ze 'n biene.
23. En aalt et gemeste kallef en slacht et, en lete we een feestmaal ewwe.
24. Want me zoon ier was dood en is weer lévend ewore, ai was verloren en
is evonge. En ze begonne feest te viere
25. Ze 'n aawste zoon was op et langd en toen ie dicht bai ois kwam oorde 'n
ie meziek en dans.
26. En ai riep ien van de knechte bai em en vroeg wat er te doen was.
27. Die zaan tegen em: "Je broer is ekomme en je vader eb et gemeste kallef
lete slachte omdat ie em gezongd en wel werom eb.
28. Maar ai wier kwaad en wou iet in ois gaan. Toen kwam ze 'n vader ne
boite en drong bai em an.
29. Maar ai angtwoordde en zaan tege ze 'n vader: kaik, zoveel jaar ew ik al
voor je ewerkt, nooit ew ik je gebod overtrêde, maar mai je nooit een gaate-
bokkie egeve om met me vriende feest te viere.
30. Maar no die zoon van je ekomme is, die je bezit op emaakt eb met slechte
vraawe, je voor im et gemeste kallef lete slachte.
31. Maar ai zaade tegen em: "Kind, jai ben altaid bai me en al wat van main
is, is van jow.
32. We möste feestvieren en vrolijk weze, want je broer ier was dood en is
lévend ewore, ai was verloren en is evonge.
Geestgronden, 19 (2012), nr. 1
17
