buitenhuis, om in de zomer de stad te ontvluchten, 's Zomers kon het namelijk
aardig ruiken in Amsterdam en in Alkmaar omdat de grachten als een soort
open riolen dienst deden. Vanzelfsprekend was de eigenaar niet altijd zelfde
bewoner van de boerderij. De duinboerderij werd meestal door de eigenaar
verpacht aan een boer, die het land bewerkte en het vee verzorgde. Deze
pachter ging dan in de zomer, als de koopman naar zijn buiten kwam, met
zijn gezin in de stal wonen. De eigenaar betrok dan het woongedeelte van
de duinboerderij. Ook gebeurde het dat men in de duinboerderij een kamer
gereed hield voor de eigenaar voor als hij, bijvoorbeeld in de zomer, daar
enige tijd wilde doorbrengen. Meestal woonde de pachter op de boerderij,
maar het kon ook voorkomen dat hij elders woonde.
Als men vandaag de dag in noordelijke richting via de Herenweg Egmond-
Binnen verlaat dan ligt op ca. 100 meter aan de linkerzijde op nummer 81,
verscholen tussen het groen, duinboerderij Waterrijk.
Deze duinboerderij, gelegen in de vroegere Heerlijkheid van de drie Egmonden
en Rinnegom, is één van de oudste, zo niet de oudste duinboerderij. Ze werd in
de zeventiende eeuw al genoemd op kaarten en in koopakten. Het is namelijk
zo'n vier eeuwen geleden dat er, op de plaats waar nu de duinboerderij
Waterrijk ligt, al sprake was van bebouwing. De naam Waterrijk werd toen
nog niet genoemd.
Afb. 11 Waterrijk. Archief PWN
118 Geestgronden, 18 (2011), nr. 4
