Eerste Wereldoorlog
De periode die volgde op de viering van het zilveren kerkjubileum tot aan het
merkbaar worden van de furie van de Eerste Wereldoorlog, is voor Egmond
aan Zee een gelukkige tijd geweest. Een periode die vreedzaam en harmonisch
was. Het bevaren van de zee in die periode was zeker niet zonder gevaren.
In de eerste dagen van juni 1915 zijn er vier stoomtrawlers met man en muis
vergaan, vermoedelijk door zeemijnen. Zeven Egmonders verloren daarbij
het leven. Helaas bleef het niet bij deze zeven omgekomenen. Aan totaal
honderd Egmonders zou de Eerste Wereldoorlog het leven kosten. Na de
oorlog vormde zich een comité onder voorzitterschap van de heer A.C. Bos.
Het doel was geld bijeen te brengen voor een monument ter nagedachtenis
van de op zee omgekomen Egmonders. Hiervoor kwamen uit het hele land
giften binnen. Met zorg koos het comité de plaats voor het monument: te
midden van de natuur, op een duin hoog boven het kerkhof, nabij de latere
rustplaats van vaders, moeders, vrouwen en kinderen van de slachtoffers. De
ontwerper van het monument is beeldhouwer L. Bolle uit Rotterdam.
Jaarlijks worden op de avond voorafgaand aan de visserijdag (3 e zaterdag
in juni), Zij die op zee gebleven zijn', herdacht. De bloemenkrans van
de herdenkingsbijeenkomst, die altijd in de Oud Katholieke kerk wordt
gehouden, wordt na afloop door het bestuur van de visserijdag bij het
monument gelegd.
Tweede Wereldoorlog
Reeds in maart 1940 waren Simon Buis en Klaas Wijker, twee nog jonge
mannen, op zee door Duitse bommen gedood. Na de capitulatie op 14 mei
knaagde in vele huizen dag aan dag de onzekerheid over het lot van familieleden.
Egmond aan Zee had in de meidagen kennis gemaakt met wat 'evacuatie'
betekende. 1600 mensen uit Loosdrecht werden hier ondergebracht, omdat
zij wegens gevaar voor inundatie hun woonplaats hadden moeten verlaten.
Eind 1940 werd in de kerk verduistering aangebracht. De gebrandschilderde
ramen in het priesterkoor en zangkoor werden afgeschermd met zwart papier.
In de kerk hingen een paar verduisteringslampjes, die maar heel weinig licht
gaven. Contacten met de vissers en anderen die 'naar de overkant' waren
uitgeweken, stonden op een laag pitje. Af en toe kwam via het Rode Kruis wel
eens een bericht binnen. Kapelaan A. Zwart werd op 4 mei 1942 gearresteerd
en overgebracht naar Sint Michielsgestel. Gelijk met de kapelaan werden
nog vier inwoners van Egmond aan Zee gegijzeld: H.A.H. Tiecke, werkzaam
voor de Heidemaatschappij, timmer-aannemer A. Medik, hotelhouder Jelle de
Vries en vuurtorenwachter Arie Blok. Deze laatste werd spoedig vrijgelaten,
108 Geestgronden, 18 (2011nr. 4
