SPANNING
EGMOND'S DUINEN
Na het eerste succesvolle jaar 1948, werd in overleg met het VW-bestuur
van Egmond aan Zee besloten om in 1949 wederom terreinraces in de
duinen te laten plaatsvinden. De datum werd vastgesteld op zaterdag 16
juli 1949. Alle betrokken partijen; organisatie, rijders en publiek waren zeer
enthousiast over het parcours. Dit gold zeker voor de toeschouwers die de
rijders vanaf de flanken der duinen over vrijwel het gehele parcours goed
en van nabij konden volgen. In 1949 verschenen o.a. de toenmalige cracks
Hennie Rietman, Frans Boudoin en J. van Heukelom aan de start. Rietman
viel uit met pech en Boudoin reed naar de overwinning in de klasse senioren
boven 125cc. Helaas liet de publieke belangstelling het in 1949 wat afweten
hetgeen mogelijk aan het slechte weer was te wijten.
Afb. 9 Wedstrijdverslag in het blad Motor van juli 1952. Collectie Peter Rietman
in
In 1950 was het wederom slecht weer en voor de races had het hard geregend.
Desondanks viel het aantal toeschouwers toch nog mee al had de perfecte
organisatie beter verdiend. Was het in de voorgaande jaren het slechte weer
50 Geestgronden, 18 (2011), nr. 2/3
Hierbexm: de Groninger Spandauw, dié rondenlane de kop had
als landspuiter; op de achtergrond de winnaar W. Brands.
Rechts: het prachtige duel tussen Rietman en Baudoinwaarbij
beiden om beurten de kop hadden.
De prettige,wijze, waarop politiemannen tegenwoor
dig bij motorwedstrijden assisteren, is bijna spreek
woordelijk geworden en daarom is het jammer, dat
enkele agenten Zondag in Egmond die goede reputatie
ernstig hebben geschaad. Met geroep van„hé, wég
jij, daroi" tegen toeschouwers, die op totaal ongevaar
lijke plaatsen zaten, schaadt de politieman het aanzien
van hun rorps, zowel door de duidelijke ondeskundig
heid bij het beoordelen van een situatie als door het
zeer onhebbelijke optreden. „M'n constructies luiden
zo", beweerde een van hen, toen wij hem erop attent
maakten en na zo'n dooddoener ben je gauw uitgepraat, hoewel je
ervan overtuigd bent, dat er wel ergens een „constructie"-fout zal
zitten. Maar gelukkig waren niet alle politiemannen zo en we
troosten ons maar tnet de belofte van Jan Moejes, dat hij ervoor
zal zorgen dat er het volgende jaar andere agenten komen!
Van de vier races waren er drie voor het vrij talrijke publiek
bijzonder interessant. Eén was minder aantrekkelijk voor de massa,
die cr alleen maar naar kijkt of er twee renners 'n rondenlange
waagd, reden als aan een touwtje over het circuit en lieten het
publiek volop genieten. Spandauw had hierbij steeds de kop,
althans op het gedeelte, waar wij stonden, maar het is best mogelijk,
dat het gezelschap tussentijds eens van plaats verwisselde. Geen
van hen zag overigens kans ook maar iets van de anderen weg te
lopen en in de allerlaatste ronden zou pas motten blijken, wie in
deze „vermoeidheidsslag" de sterkste zou zijn. W. Brands een
broer van de nieuwe senior en eveneens gesneden uit het voede
