De voorbereiding
Op 28 november 1942 bezochten de heren Gedelegeerden uit het College van
Regenten der Stichting Egmond ter bespreking van de evacuatie. Daar er
alleen order was ontvangen om de Stichting te verlaten en er niet bijgezegd
was dat de Stichting bewoonbaar moest blijven, werd stilzwijgend overeen
gekomen dat wij alles, maar dan ook alles zouden meenemen. Dit gebeurde
dan ook wel zo grondig, dat alles wat los kon worden geschroefd, ook inder
daad is meegegaan
Later zou blijken dat dit alles niet nodig was geweest, want in 1944 kreeg de
bezetter toch alles te pakken en in mei 1945 hadden wij niets meer. Wij deden
dit echter omdat wij er allen van overtuigd waren dat vroeger of later de
Duitsers de Stichting in gebruik zouden nemen en zij er in dit geval niet veel
comfort zouden vinden.
Alles en alles werd afgebroken en toen hadden wij 900 kubieke meter meu
belen enz., waarvoor wij vier binnenschepen kregen die dit meubilair naar
Arnhem zouden brengen, waarvan het dan per vrachtauto naar de Bilderberg
zou worden gebracht.
Hier was niet onder begrepen alle ledikanten, bedden, dekens en alle per
soonlijke eigendommen, welke met de trein werden overgebracht. Er is door
een ieder enorm hard gewerkt, soms tot diep in de nacht en zo waren wij dus
klaar om te evacueren
De NSB in de Stichting
Voordat wij echter aan het relaas van de evacuatie beginnen, eerst nog enke
le woorden over de bewoners van de Stichting en het politieke klimaat onder
hen. Als men veronderstelt dat onze verpleegden allen lieve oude grootva
dertjes waren, zou men zich lelijk vergissen. De politiek, die tot dan toe in
de Stichting taboe was geweest, had nu onder de invloed van de N.S.B. zijn
intrede gedaan en de gevolgen waren merkbaar.
Onze Machinist had zich na mei 1940 als een fanatiek N.S.B.-er ontpopt. Hij
had onder de verpleegden enige directe volgelingen en ook anderen die in
stilte met hem sympathiseerden. Dan waren er nog een aantal die de kat uit de
boom keken. Deze lieden waren niet geheel ongevaarlijk, wat uit het volgende
moge blijken De Stichting had van goedgezinde leveranciers, al was dat dan
niet legaal, 10000 kg aardappelen gekocht, zout vlees, enige zijden spek, blik
ken reuzel, eieren en laten wij dat er hier vooral bij zeggen, voor de gewone
prijs en na de oorlog zullen wij ons dit herinneren. Op een gegeven moment
werden wij door de politie gewaarschuwd dat een der verpleegden verraden
35 Geestgronden, 17 (2010), nr. 1/2
