De stichting gaf zichzelf vijfjaar ter realisering van de replica. Jos Hof hield
op 25 oktober voor de plaatselijke ondernemersvereniging een lezing in de
Slotkapel met aandacht voor de daar begraven neringdoenden (de onderne
mers van toen). Namens de stichting probeerde de penningmeester het publiek
voor het standbeeldproject te winnen. Vanuit het secretariaat werden rond die
tijd tal van subsidieverzoeken verstuurd en potentiële geldverstrekkers bena
derd. Er werd hard gewerkt aan een presentatiemap met een uitgebreid acti
viteitenprogramma. Een door Jeroen Hofer gecomponeerde montagefoto van
het beeld op een sokkel in de slotgracht sierde de achterkant. Tevens kreeg
het briefpapier voortaan een eigen Stichting Standbeeld-vignet.
Afb. 5: Het vignet van de stichting
De montagefoto zou zoveel indruk maken, dat de politiek later zonder meer
voor de Slotgracht koos als locatie van het beeld... Maar zo ver was het nog
lang niet.
Anonieme sponsors
Op 26 november 1996 nodigde burgemeester Brommet het bestuur uit voor
een gesprek. Tot grote verrassing van de stichting meldde de burgervader het
aanbod van twee Egmonders het Lamoraalbeeld te bekostigen. De schenkers
waren op leeftijd en zagen het plan graag binnen afzienbare tijd uitgevoerd.
Ze wilden absoluut anoniem blijven. Na inschrijving van de stichting in het
schenkingsregister bleek ook nog aftrek en later zelfs vrijstelling van belas
ting mogelijk.
12
Geestgronden, 17 (2010), nr. 1/2
