het beeld een geringe hoogte te geven. Daarmee werd voorkomen, dat Lamo
raal het dorpshuisplein tezeer ging domineren.
Wat betreft de entourage gingen de gedachten van het comité uit naar een
cirkel van zitbanken rondom een bloemen- of grasperkje met de sokkel en
het beeld.
De door de dorpskern verspreid staande cultuurhistorisch interessante ob
jecten zouden een (wandel)route langs Slotweg, Slotfundamenten en -kapel,
Hanswijk, Julianaweg en Schoolstraat aantrekkelijk maken. Ten slotte waar
borgde de locatie Hanswijk de sociale controle van het toch wel enigszins
vandalisme-gevoelige beeld.
Overigens vond het comité situering in de omgeving van de Slotkapel of
de opgemetselde fundamenten van het voormalige slot zinnige alternatieve
locaties.
Kosten
De kostenopgaven voor een bronzen standbeeld liepen sterk uiteen. Van circa
40.000 gulden voor een kopie tot 90.000 gulden voor een geheel nieuw exem
plaar (inclusief vervaardiging mal, gieten, vervoer, plaatsing en sokkel).
Voor de inzameling van de gelden dacht het comité aan verschillende acties,
fondswerving en sponsoring. Indien de benodigde gelden niet binnengehaald
zouden worden, was het niet de bedoeling het hele plan af te blazen. Er zou
dan gestreefd worden naar een navenant kleiner exemplaar van een beeld op
een hogere sokkel. Dat perspectief verhoogde de aantrekkelijkheid van de
acties voor het project. Dat werd overigens, naar de stellige indruk van de
plannenmakers breed gedragen. Hun optimisme stoelde ook op het feit, dat
Lamoraal van Egmont een uit de geschiedenis landelijk bekende figuur is.
Op dat moment bestond nog de mogelijkheid dat Egmond een van de beel
den uit Zottegem ten geschenke zou krijgen. Dan zou er alleen geld voor
eventuele restauratie, vervoer, bouw van een sokkel, plaatsing en onthulling
nodig zijn. Deze kosten vielen in het niet bij de plannen voor een nieuw beeld
of een kopie. Bovendien kon gerekend worden op gratis diensten. Er had
den zich al spontaan transportondernemers gemeld om gratis voor vervoer
zorg te dragen. Aannemer Jan de Groot uit Egmond aan den Hoef was bereid
hoogstpersoonlijk het metselwerk voor de sokkel voor zijn rekening te ne
men. Woorden die hij later ook waar zou maken.
8
Geestgronden, 17 (2010), nr. 1/2
