Afb. 16 Het tramstation in Egmond aan Zee in 1934 (foto J.A.A. Bosch, collectie de
Pater, Utrechts Archief)
de rails te leggen. Ook had hij met grote witte letters een laatste groet aan de
Egmonders op zijn locomotief geschilderd: 'MIJN LAAT8TE GROET AAN
EGMON2 PUBLIEK'. De letters 'S' stonden op z'n kop en de letter 'D' was
door ruimtegebrek uit 'Egmonds' weggelaten, maar de bedoeling was goed
en hij heeft menig Egmonder met zijn boodschap geraakt.
Nadat in de Hoef nog een tiental belangstellenden was ingestapt, reed de
tram voor het laatst naar het station in Egmond aan Zee, waar de locomotief
met een schok tot stilstand kwam. Tot grote vreugde van de reizigers was
de belangstelling hier groot. Hoe laat en hoe donker het ook geweest mocht
zijn, bij het station waren honderden Derpers aanwezig om hun blijk van
medeleven en belangstelling te tonen. Nadat de chefmachinist een doos
sigaren in ontvangst had genomen, hem aangeboden door de viskopers die
geregeld van de tramdienst gebruik hadden gemaakt, stapten de passagiers
allemaal uit en werd namens 'het comité ter behoud van de tram' een grote
grafkrans aan de locomotief gehangen. Op de witte linten aan de krans stond
het volgende gedrukt: 'Rust zacht, helaas te vroeg ontslapen vriend, de hope
op een spoedig aardsch weerzien, doet ons leven.'
58
Geestgronden, 16 (2009), nr. 2/3
