De kermis liep de hele Voorstraat door en hier en daar stond wat. Op het
Pompplein stond de schommelschuit van Vallentgoed. Het waren echte
mooie schuitjes: ik zie ze nog gaan. De oude Vallentgoed was er nog bij.
Hij had een aangelopen gezicht en een moffenpetje op. Hij had een aantal
zonen die hem hielpen, zoals Louis die later met een Egmondse is getrouwd.
Zijn jongens hielden in de gaten of de mensen niet te hoog gingen, uit stoe-
righeid of omdat ze aangeschoten waren. Dat was gevaarlijk, ik heb er wel
ongelukken mee zien gebeuren. Dan trok hij de plank die eronder zat
omhoog en dan vloog je ertegen aan.
Er tegenover op het Pompplein, op de grote lege plaats waar ooit de afge
brande stolp van Piet van den Pol stond, werd een grote danstent neergezet.
Links daarvan stond een grote nougatkraam. Die stond er altijd. Als kind
zijnde kon je het allemaal niet kopen. Er was veel armoe in die tijd. Het
viel nog mee dat er zoveel mensen kwamen! De kermis begon om vier uur
's middags te draaien en ging tot in de nacht door. Het dansen nog langer.
Daar komen de cowboys!
De plek waar nu de bushalte is, de rondo, was toen nog een leeg plein. Daar
stond een heel grote bioscoop. De bioscooptent was een geval van wel
twintig meter lang en zeven tot negen meter breed. De hoge tent werd in
twee dagen tijd neergezet, en stond met de voorkant gericht naar de kerk.
Hij was van De Jong uit Edam, die dat jaren heeft gedaan. Wij hielpen wel
bouwen, dan gaven we de klosjes aan. De tent liep schuin omhoog. Als je
achteraan zat, dan kon je de film goed bekijken. In het midden stond een
kiosk, met de kaartjes. Aan twee kanten had je dubbele deuren, die beschil
derd waren met bepaalde kleuren. Als je de eerste rang of de loge moest
hebben dan moest je de rechterdeur in, dat stond er boven. Voor de tweede
of derde rang moest je de linkerdeur in, dat duidde er al op dat je niet veel
geld had. Er waren houten banken met een leuning, daar zat je op.
In de bioscoop draaiden drie of vier voorstellingen. Als jonge jongens kre
gen wij een pakket blaadjes om rond te delen, eerst in Egmond zelf maar
ook in Egmond aan den Hoef en in Egmond-Binnen. Je was er wel twee
dagen mee in de weer. Als dank voor het rondbrengen van de blaadjes
mochten wij als cadeau op de voorste vier banken zitten, wij zaten zesde
rang. Wij konden op de bank gaan liggen en dan keken we naar boven.
Als je jong bent, dan ga je naar een cowboyfilm en die hadden ze dan ook
10
Geestgronden, 15 (200H), nr.
