de
mij
ders
ands-
rio -
Afb. 35 Dienstmakkers van Gerrit dragen de kist met daarin het lichaam van Gerrit
naar zijn laatste rustplaats. Foto J.A. Horio - Zentveld.
het voorval in mijn gedachten van die keer in de oorlog in Heiloo dat hij
daar in de Rustende Jager ("de Rus") zat en daar een armoedige verkleum
de vrouw naar binnen kwam. Ze had honger en was doornat, maar in "de
Rus" was niets te krijgen. Geen nood. Gert nam de vrouw mee naar huis
waar zij droge kleren kreeg om aan te trekken. Haar eigen kleren werden
gedroogd, ze kreeg eten en er werd een bed klaar gemaakt zodat zij kon sla
pen. Dit was voor mijn moeder ook nooit een probleem. De volgende mor
gen kon de vrouw droog, warm, gevoed en met nog iets extra's mee, weer
naar haar huis terugkeren.
Toen ik de aalmoezenier (lach niet) Piet Konijn bezocht, kreeg ik de zelfde
verhalen te horen. Maar wat mij vooral erg aangreep was het volgende: Piet
Konijn vertelde dat hij die fatale morgen, "ergens een mis opgedragen had
en op zijn motor op de terugweg was. Wat mij toen gebeurde zei hij dat
weet ik niet, maar toen ik bijna thuis was werd ik als het ware gedwongen
terug te gaan en een andere weg te nemen. Toen ik daar reed hoorde ik een
ontploffing. Toen ik daarbij kwam zag ik de volledig vernielde Jeep liggen
Geestgronden, (2007), themanummer
43
