Afb. 17 Schaatsen op de Slotgracht in de 30-er jaren. Foto PWN. Collectie
Stichting Historisch Egmond.
de omgeving en op de Hoevervaart van de Wittebrug naast het huis (de
Eenhoorn) naar de kalkovens. Hierbij waren prijzen zoals een zak kolen of
aardappels of andere zaken in natura te winnen. Gert zat altijd wel in de
prijzen. Eind jaren '20 was de slotgracht nog niet uitgegraven. Het terrein
was een moeras met grasland dat waarop koeien graasden. Dit grasland
bedekte de nog aanwezige fundamenten van het oude slot (afb. 16). Het
stuk muur van de rentmeesterstoren dat er nu nog staat, stak toen ook
boven het moeras omhoog. In de jaren 1933 en 1934 zijn in het kader van
de werkverschaffing, het was toen de zogenaamde "crisistijd", het moeras
drooggelegd, de fundamenten blootgelegd en werden deze fundamenten
weer opgemetseld tot de huidige situatie. Ook op de slotgracht werden
wedstrijden verreden (afb. 17). Ik kan mij nog zeer goed het moment herin
neren waarop de hoge noren op de markt kwamen, dat was in het jaar 1938.
Gert was de eerste die een paar van deze schaatsen kocht. Maar doordat hij
altijd op houten Friese doorlopers had gereden, stond hij op zijn nieuwe
noren te wankelen als een beginneling. Hij deed ze over aan Cor Schuijt die
er geweldig op reed en in de wijde omtrek niet te kloppen was. Deze Cor
Geestgronden, (2007), themanummer
17
