ren, om U te ploegen en Uw snood bedrijf te verwijten!" En, even verder:
"Zo Gij de vlietende en steeds bruischende watervallen genaekt, luister of
het aengenaeme geruisch van haer klaterent kristal niet zal veranderen in
een schor gebrom
Tot zover deze niet zo brave Hendrik (die overigens in zijn latere loopbaan
tal van keurige functies heeft vervuld en die, evenals zijn vader, met de
dochter van een Alkmaarse burgemeester was getrouwd, die hem negen
kinderen schonk.
Eén van die nakomelingen, zijn oudste zoon Gerard Cornelis (1763 - 1821),
bekleedde, naast het baljuwschap van Wimmenum, o.a. de functie van rent
meester/secretaris van de Hondsbossche en Duinen tot Petten. In financiële
moeilijkheden geraakt, heeft hij zich niet ontzien om gelden die onder zijn
beheer stonden te 'lenen' en vervolgens niet terug te betalen. Reden genoeg
voor het Hoogheemraadschap om hem in 1806 wegens verduistering uit
zijn ambt te ontzetten. Om aan een dreigend faillissement te ontkomen
heeft hij de vlucht genomen, echter niet dan nadat hij nog gauw één van
zijn bezittingen - Schuylenburg - heeft verkocht aan zijn oom, Mr. W.J.
Kloeck, de broer van zijn moeder. Het was misschien zijn bedoeling om
daarmee het familiebezit veilig te stellen en het later, in betere tijden, te
kunnen terugkopen. Hoe het ook zij. Oom Kloeck meende er goed aan te
doen om binnen een half jaar Schuylenburg 'door te verkopen' aan de echt
genoot van één der zusters van de voortvluchtige Gerard Cornelis.
De derde familienaam: Holland
Met deze nieuwe eigenaar, tien jaar tevoren gehuwd met Henrica Elisabeth
van Vladeracken, wordt de derde familienaam - Holland - aan de geschie
denis van Schuylenburg toegevoegd.
Deze voorvader, Adolff Holland, had inmiddels een kleurrijke carrière als
marineofficier opgebouwd. In 1781aan boord van de 'Medemblik' leverde
hij als 17-jarige adelborst zijn bijdrage aan de zeeslag bij de Doggersbank
en werd daarvoor onderscheiden met een zilveren medaille. Hij bevoer
daarna de wereldzeeën, in tochten naar West- en Oost-Indië. Het meest
spectaculaire, zij het tragische, deel van zijn loopbaan beleefde hij als com
mandant van de 'Wassenaer' in de zeeslag bij Camperduin (11 oktober
1797), alweer tegen de Engelsen. Het was 1 jaar na zijn huwelijk en zijn
vrouw was zwanger van hun eerste kind.
Ruim 130 jaar later heeft een kleinzoon - naar Adolff vernoemd (en in cita
ten hierna te vermelden als 'AH Jr.') - de geschiedenis van het geslacht
r. 213
Geestgronden, 14 (2007), nr. 2/3
65
