melding. Intussen hadden Piet Dekker, Fred Blok en Piet Kemps met een
opgestoken ladder een vrouw weten te bevrijden. Herman Kolk ving een
kind op dat van de bovenste etage sprong. Wim en Jan Apeldoorn, van de
Egmond-Binder brandweer deden zuurstofmaskers op, en haalden een
meisje van bijna twee uit haar kamertje vol zwarte rook. Helaas overleed
zij in het ziekenhuis. Cees heeft veel moeite gehad om deze ernstige afloop
te verwerken. Het dorp gonsde van commentaar op de omslachtige brand
melding en het feit dat de brandweer geen springzeilen had.
Oud Goud
Cees zette zich met veel energie in voor een betere brandweer. De gemeen
te was ineens heel wat toeschietelijker met de centen. Overdag, tussen zijn
gewone werk door, maakte Cees vaak tijd vrij om met de regiocommandan
ten te overleggen over een gezamenlijke aanpak. Hij was er eigenlijk altijd
mee bezig. Volgens Sieny legde hij al die jaren 's avonds zijn kleren op een
manier neer, dat hij er zó in kon schieten. En niet voor niets!. Op 21 decem
ber 1977 brandde het zwembad/sporthal complex af. Aanvankelijk leek het
een onschuldig brandje, maar het vuur woedde onder het dak. Twee brand
weerlieden kwamen nét op tijd weg.
In 1978 moesten vanwege de gemeentelijke fusie van de Egmonden de
korpsen tot één geheel worden gesmeed en dat had heel wat voeten in de
aarde. Cees was geen type die de baas speelde, maar hij werd gekozen tot
commandant van de gezamenlijke ploeg. Tien jaar later nam hij afscheid,
want een commandant moest op zijn zestigste nu eenmaal stoppen. Hij
werd geridderd in de orde van Oranje Nassau. Cees miste de brandweer,
maar de club van Oud Goud bood nog wel veel gezelligheid. Vertellen, zin
gen en voordragen, ook dat deed hij graag.
Hart voor het museum
Om van een oud gebrekkig kerkje een museum te maken, waar mensen
enthousiast en verwonderd in rondkijken, is liefde nodig en de nooit afla
tende arbeid van vrijwilligers. Een van die mensen was Cees Blaauboer en
zonder hem had het museum er heel anders uitgezien. Cees was niet van de
voorgrond en veel van wat hij deed is al lang weer vergeten. Hij motiveerde
Geestgronden, 13 (2006), nr. 2/3
53