Bootjongens
Op een nacht had de wipperploeg een druipnatte visser mee naar Egmond
genomen en Cees haalde kleren voor de man. Die winter zocht hij tever
geefs naar zijn lekkerste trui, (door Sieny gebreid). De geredde visser had
de kleren niet meer teruggebracht en Cees liet het maar zo!
Op 27 november 1986 was er een feestelijke bijeenkomst in café de Klok.
Cees Blaauboer, Chris Glas en Arie Zwaan kregen een onderscheiding
wegens 25 jaar trouwe dienst bij de Redding Maatschappij. Cees voerde
namens de drie het woord. Hij roemde de voorzitters van de plaatselijke
commissie: de burgemeesters Niele, Bakker en Kingma, en merkte op dat
ze alle drie achter de koeien waren opgegroeid. Dan de schippers van de
reddingboot uit hun tijd: Jan van der Plas, Willem ten Bruggencate, Cor
van Pel, Hendrik Visser en Cees Zwart. Volgens Cees viel Hendrik Visser
op door zijn zwijgzaamheid, de anderen juist door hun spraakzaamheid.
Ten slotte prees hij de wipperbemanning en de bootjongens die, "ondanks
dat er niet zo veel voor ons te redden valt -gelukkig ergens- altijd toch weer
klaar staan voor oefeningen en uitrukjes. Cees was 32 jaar bij de wipper-
ploeg en versaagde nooit. Sieny heeft wel eens gevraagd wat Cees zou
doen als er brand was én er strandde een schip. Hij zou naar strand gaan.
Kwajongens
In 1957 werd Cees tegelijk met Cor en Gerrit de Graaff lid van de vrijwilli
ge brandweer in Egmond aan Zee. Een clubje van handige jongens die
elkaar bij het werk in het dorp ook steeds tegenkwamen: timmermannen,
metselaars, de schilder, de smid, de fietsenmaker en de loodgieter. Cor de
Graaff vertelt dat het altijd heel gezellig was als ze bij elkaar kwamen in de
oude kazerne in de Schoolstraat. Af en toe blusten ze een duinbrandje, een
schoorsteenbrandje of een strovuurtje. Als een stel kwajongens gingen ze
wel een keer of zes in het diepste geheim bij de brandweer van Bergen op
zoek naar een trofee: de Oterleker brandweerstaf en dat was nog een
gepoer in die kazerne, want hij was goed verstopt. Grote branden waren er
niet, maar toen Cees Blaauboer Sjoerd Dijkstra opvolgde als commandant,
werd het ineens menens. 1973 was een rampjaar. Het begon met zware
storm in april met veel schade en afgewaaide daken. Op 31 augustus gingen
Geestgronden, 13 (2006), nr. 2/3
51
