De eerste oorlogsjaren kon men nog op het dorp blijven, maar uiteindelijk,
nadat ook de middenstanders vanwege de evacuatie moesten vertrekken,
kwamen wij met ons gezin terecht in Egmond aan den Hoef, Schoolstraat
13, waar wij tot het eind van de oorlog verbleven. Dankzij de saamhorigheid
met buren en andere dorpsgenoten kwamen we door deze moeilijke periode
heen. In 1945 kwam het gezin met het paard van Bertus Wijker "Koerited"
weer op het oude nest aan de Voorstraat terug. Als kind heeft de aanblik van
het half verwoeste dorp een grote indruk op mij gemaakt. De bevoorrading
van de winkel verliep uiteraard nog stroef. Tabak was nog op rantsoen.
In die tijd hadden mijn ouders ook een "knecht" in dienst, Jan Zwart die
later naar Australië vertrok. Hij werd opgevolgd door Jaap Zwart "Zwarry"
die later bij de marine in dienst ging. Zijn opvolger werd Klaas Hibma. Tot
de sluiting van de zaak in 1967 is hij gebleven.
Direct na de oorlog moest iedereen weer opnieuw beginnen. Er was niets,
geen geld en geen goederen, maar wel een half gesloopt dorp. In "de salon"
werd geknipt en geschoren, sigaren en sigaretten verkocht enz. Ook het toe
risme kwam weer aarzelend op gang.
Toen kostte knippen nog fl. 0,10 a fl. 0,15 cent en scheren fl. 0,25 tot
fl. 0,50 cent. Men moest het hoofdzakelijk hebben van de zaterdagen en het
zomerseizoen. De werktijden liepen van 8.00 uur tot 18.00 uur. Maandag
middag was de zaak gesloten. Deze middag werd dan vaak benut om de
kinderen van de koloniehuizen te knippen. Dit ging uiteraard in overleg
met de andere kappers uit het dorp. Eenmaal per jaar gingen mijn ouders
met vakantie die niet langer dan een week duurde. Deze vakantie werd
gehouden in september of oktober bij toerbeurt met de collega's. Vaak ging
de reis naar Zuid-Limburg (Valkenburg-Vaals).
De voorwinkel werd bemand door mijn moeder. Kwam er een klant, dan
drukte mijn vader in de salon op een belknop, hetgeen in huis luid en
indringend hoorbaar was. Vaak was moeder ergens mee bezig of boven en
kon ze niet zo gauw komen. Dat duurde vader te lang en ging dan zelf de
klant helpen. Op een bepaald moment kwam een mevrouw in de winkel om
6
Geestgronden, 13 (2006), nr. 1
