Kapsalon Bosman exit
Ik eindig met een artikel uit het 'Contact' van 3 januari 1968 geschreven
door Bert Konijn, nu nog wonend aan de Noorderstraat en bij dit artikel
kan ik mij volledig aansluiten.
latend, vertrokken, sommigen van hen
opvallend stil. Daar gaan we dan,
Blaauboer bij Bosman, ik bij Klaas, on
herroepelijk de laatsten na 95 jaren!
Gerrit grapt wat „ik moet wel op
letten, dat ik dinsdagmorgen niet bij
dc deur ga staan". Plotseling verschijnt
Ria, de dochter van Bosman, en we
gaan op de foto. Klaas zegt mij, hier
17 jaar gestaan te hebben. We praten
nog wat na. een borreltje erbij, we
kopen voor het laatst hier nog ons
rook werk - het is intussen bijna 7 u.
en dan is het voorbij, de kapperszaak
van Bosman is historie geworden!
Jo Bosman en mevrouw, mogen jullie
nog vele jaren in gezondheid gegeven
zijn!
E. Konijn, Zuiderstraat.
Vanf 1873 kent Egmond aan Zee de
herenkapsalon van dc heer J. Bosman.
Wanneer dat plekje aan de Voorstraat
zou kunnen vertellen, wat er gedurende
de lange periode van 95 jaar in de hc-
rensalon is besproken, dan zou wellicht
het meest interessante stuk geschiedenis
van Egmond aan Zee opgetekend kun
nen worden en voor het nageslacht als
een dierbaar erfgoed bewaard blijven.
Maar het is nu eenmaal niet moge
lijk en daarom leeft de hercnkapsalon
van Bosman nu alleen nog maar voort
in de herinnering, want vanaf heden
is hij niet meer. Wij laten nu de heer
E. Konijn aan het woord, die tesamen
met de heer G. Blaauboer de allerlaatste
was, die onder de vaardige handen van
de heer Bosman en zijn bediende Klaas,
tot heer werd geknipt en geschoren.
AFSCHEID
We hadden het eigenlijk min of meer
voor kennisgeving aangenomen Jo
Bosman houdt er mee op, de zaak
wordt helemaal opgeheven
Zelfs de alleroudste onder ons weet
niet beter of het was altijd al kapper
Bosman in Egmond aan Zee. Vanaf
1873, de uit Drente stammende turf
schipper Bosman, die ook nog sigaren
maker was, later diens zoon, dc vader
van Jo Bosman. De laatste zou de hek-
kesluiter worden. Zijn twee zoons ko
zen een andere richting.
Jo Bosman, binnenkort 65 wordend,
wilde - terecht - niet in het harnas
sterven, maar verkoos een rustige le-
vensherfst
Zaterdag 30 december 1967 was de
laatste dag, waarop we konden zeggen:
„even naar Bosman". Jo Bosman was
geen „mooi weer meneer" kapper.
iemand die de klant altijd gelijk gaf.
Hij had altijd een nuchter oordeel over
de vele dingen des levens; recht was
recht en krom was krom, daarin ging
hij voor niemand, wie dan ook, een
duimbreed opzij.
Hel was eigenlijk nog niet nodig,
maar ik wou me deze laatste zaterdag
toch nog éénmaal laten knippen bij
Bosman. Laat in dc middag, een eivolle
scheerwinkel.
Er wordt, namens de oude garde,
een taart bezorgd, later komen er bloe
men. Een kennelijk ontroerde Bosman
laat het maar over zich heengaan; hij
voelt, beter dan wie ook, dat het uur
nadert, aanstonds moet de vlag gestre
ken worden! Ik zie mijn kans, laat een
splinternieuwe Egmonder voorgaan en
blijf over, tesamen met Gerrit Blaau-
boer. Allen zijn, dc beste wensen achter
Afb. 4: Artikel uit Contact 3 januari 1968
1) Bekend is dat Johan Jacob ook een sigarenmaker in dienst heeft gehad, te weten Hendrik
van der Ham (26 november 1866) uit Egmond-Binnen. Ook had hij twee kostgangers name
lijk Gijsbertus Klinkenberg (6 april 1861uit Koudekerke, die werkzaam was als hulponder
wijzer, en Simon de Groot, de vader van Maria Bosman-de Groot.
2) luieren in de zon.
Geestgronden, 13 (2006), nr. 1
9
