water dampen en het meer oplichten. In zijn licht worden de meeuwen
onzegbaar schoon. De zon lokt narcissen en vlier, hyacinthen en krokussen,
gladiolen en dahlia's in duizend kleuren en vormen uit het zilveren zand.
Voor de schilders laat hij de rode daken gloeien, laat ze oplichten in de
geheimste hoekjes van de oude steden, verguldt de schuiten, fabrieken en
zeilen. Hij kijkt neer op de molens en gaat plat op de grond liggen, om
onder de bruggen door te kijken. De zon strijkt over iedere duinhalm en
over ieder kinderkopje. Hij pakt de kuiten van de schelpenvissers en heeft
plezier in de nekken van de Zandvoortse vissersvrouwen. Haastig ver
schijnt hij aan zee en geduldig waadt hij door de Amsterdamse grachten.
Hij strijkt de schilder over de rug en lacht hem toe in zijn gezicht. Vaak
plaagt hij hem door zich onzichtbaar te maken. Dan danst hij een ballet van
kleuren achter duizend sluiers, net als in Venetië.
De zon van Holland - laten de schilders en de volkskunstenaars dit voor
altijd in hun hart bewaren! - kent geen armoede, geen honger, geen ver
moeidheid. De zon van Holland laat het gezicht van Europa stralen in over
eenstemming met het collectieve kunstenaarsgeweten van alle Europese
schilders. De zon van Holland is de vader van Rembrandt, Jan Steen,
Vermeer, Terborg, van Frans Hals en van Gerard Dou. Hij heeft de duizend
grote schilders van dit land in zijn hart gesloten en zal iedere kunstenaar die
Afb. 26: Erwin Bowien
in Parijs 1964
Geestgronden, 12 (2005), nr. 2/3
