Dit artikel van Herma Out-de Waard is een vervolg op het artikel in de vorige
Geestgronden (jrg. 11, nr. 2/3 augustus 2004). Het doet ons genoegen dat er op
dit eerste artikel veel reacties zijn geweest. In dit deel wordt aandacht besteed
aan de begrafenisvereniging Memento Mori. Zij heeft hiervoor informatie gekre
gen van mevrouw J. Stam-de Groot, die vanaf 1980 bestuurslid was. Tot besluit
worden nog enige Noord-Hollandse begrafenisrituelen en het onderwerp 'begra
ven in het heden' behandeld. (Red.)
H. Out-de Waard
HET ROUWPROCES (2)
Memento Mori
In Egmond werd je thuis opgebaard of ook wel in de aula van de Prins
Hendrik Stichting. Mijn vader (f 1964) werd in het mortuarium van St.
Agnes opgebaard en om het lijk goed te houden werden er ijsstaven besteld.
Mijn moeder (t 1982) werd in het mortuarium van de Prins Hendrik
Stichting opgebaard.
In 1950 werd een vereniging opgericht voor de uitvaartverzorging. In de
Alkmaarsche Courant van dinsdag 14 november 1950 staat het volgende
bericht hierover:
'Egmond aan Zee Begrafenisvereniging 'Memento Mori'.
Onder voorzitterschap van de heer Roodhart had vrijdagavond in café
Kager een openbare vergadering plaats van de pas opgerichte begrafenis
vereniging 'Memento-Mori', die reeds 1.200 leden telt.
De voorzitter heette de talrijke aanwezigen welkom, in het bijzonder de
beide sprekers van deze avond, de heren Van der Laan en Vinke, resp. van
de Provinciale- en Landelijke Bond. De heer Van der Laan schetste hierna
in het kort het ontstaan van de begrafenisverenigingen, speciaal in kleine
plaatsen, waar het ter aarde bestellen een burenplicht was. Die burenplicht
werd vaak een buren last. De begrafenisverenigingen nemen nu die buren
plicht over. Deze verenigingen zorgen voor een liefdevolle begrafenis.
Een moeilijkheid bleef het echter als de leden naar een andere gemeente
verhuisden. Alle vooruitbetaalde premies dreigden dan te vervallen. Men
stak in Langedijk het eerst de koppen bij elkaar. Vijf dorpen besloten bij
126
Geestgronden. II (2004), nr. 4
