In de jaren dertig werd in het Christelijk Kinderpension 't Landhuis nauw
lettend toezicht gehouden door de echtgenote van hoofdonderwijzer Pronk.
Het gebouw staat heden nog in de Voorstraat (2). Ook het huis De Jagershof
in Egmond aan den Hoef was eens een 'gezellig huis voor kinderen en
jonge Dames, heerlijk gelegen bij den voet der duinen'.
Tussen kolonies en derpers ontstond een wisselwerking. De middenstand
gaf al in 1907 kortingen aan koloniehuizen voor de bij hen gekochte waren.
Bij de bouw van koloniehuis Prinses Juliana waren de aannemer, schilder,
loodgieter en metselaar Egmonders. De bakker legde alleen al bij Kerdijk
iedere dag 50 broden in de broodkast. En dan al het personeel dat voor de
huizen nodig was! Heel wat kolonieskaiterts zijn met derpers getrouwd.
In de jaren vijftig werden steeds vaker ook kinderen met sociaal-emotione
le problemen opgenomen. Naast wandelingen in de vrije natuur en gezond
eten, vond er een pedagogische behandeling plaats. De grote slaapzalen
werden veranderd in kleine slaapkamers, waarbij de groepsgrootte uiteinde
lijk werd teruggebracht tot acht kinderen. Aangezien het verblijf minimaal
een halfjaar duurde, kwamen er ook scholen bij de huizen.
Afb. 19: Een slaapzaal in koloniehuis Kerdijk in de beginperiode (foto Centraal
Genootschap)
Geestgronden, 11 (2004), nr. 2/3
65
