DE 35 HEREN VAN EGMONT EN HUN AFBEELDINGEN IN DE
KRONIEKEN
Wim Schmelzer (1939), in het verleden technisch illustrator van beroep, heeft
grote belangstelling voor middeleeuwse geschiedenis en bouwkunde. Door stu
die naar de geschiedenis van zijn woonhuis in Alkmaar raakte hij geïnteresseerd
in de geschiedenis van de Heren van Egmont. Over dezen en hun afbeeldingen
stelde hij een boek samen, Afbeeldinge ende levens beschrijving van de Heeren
en Graven van Egmondt - een waar monnikenwerk - dat nog op publicatie
wacht. Hieronder beschrijft Schmelzer hoe hij ertoe is gekomen, gaat in op de -
legendarische - afstamming van de Heren en laat enkele van hen de revue passe
ren. (Red.)
W. Schmelzer
Hoe het begon
In 1974 kwam ik naar Alkmaar en ging wonen in de Houttil hoek
Magdalenenstraat. In 1975 begonnen we met de verbouwing van de zolder
verdieping. Daar ontdekte ik dat de houten kap ouder was dan de voorge
vel; allerlei uitsparingen gaven aan dat het huis oorspronkelijk niet alleen
een trapgevel aan de Houttil had maar ook één net om de hoek in de
Magdalenenstraat. Al eerder, jammer genoeg voor mijn tijd, had men mid
den in het achterhuisje in de Magdalenenstraat een plavuizen vuurplaat met
ingegraven aspotten gevonden uit de 15de eeuw of eerder. Ook de dakcon
structie van dit huisje is op zijn minst merkwaardig te noemen. Ik ben toen
naar het gemeentearchief op de Oude Gracht gegaan, waar ik enige jaren
elke dinsdagavond het archief bezocht. Intussen was het uitzoeken van de
geschiedenis van mijn huis namelijk uitgegroeid naar een soort 'Historisch
kadaster van de Houttil, Magdalenenstraat en Mient', uitgezonderd de
Waag. Ik ontdekte dat in de Houttil en Magdalenenstraat nogal wat perso
nen hadden gewoond die op een of andere manier verwant waren aan de
Heren van Egmont. Ik kocht de Genealogie der heren en graven van
Egmond (1958) van A.W.E. Dek, maar kwam ze daar niet in tegen. Ik wist
toen nog niet dat er in de 16de en 17de eeuw families waren die op een of
andere manier verwant waren aan de van Egmonts of dit pretendeerden
(van Egmont-Merenstein, van Egmont-Poelenburg, van Egmont van de
Nijenburg, enzovoort).
Geestgronden, 10 (2003), nr. 2/3
39
